Debbie (36): 'Na een tijdje onsuccesvol swipen had ik de hoop bijna opgegeven. Middelmatige foto's en nog slechtere pick-up lines droegen niet bepaald bij aan m'n liefde voor Tinder. Maar toen was daar ineens Roy. Een ontiegelijk knappe verschijning op m'n scherm. Ik moet zeggen dat hij een tikkeltje arrogant op de foto stond, maar ach, met dat uiterlijk kon ik 'm dat wel vergeven. Ondanks zijn foute bowlingschoenen – klein minpunt – ging ik voor de bijl. Binnen een milliseconde was Roy naar rechts geswipet. We waren een match. Wat een godsgeschenk, dacht ik nog. 

Lees ook: Tindertrauma #31: De onenightstand die niet maar one night bleef

Naast uiterlijke kenmerken waar je u tegen zegt leek Roy ook direct te slagen voor de chat-test. Deze man was zowaar écht geïnteresseerd. Hij stelde intelligente vragen, was nieuwsgierig naar mijn leven en had ook nog humor. Eigenlijk leek-ie een beetje te goed om waar te zijn. Op zijn voorstel om eens een keer af te spreken voor een wijntje zei ik natuurlijk volmondig ja. 

Die woensdag was ik me klaar aan het maken voor onze date. Hij zou me thuis op komen halen, om 20.00 uur. Om 20.30 uur was-ie er nog niet. Alarmsignaal. Ik appte, hartstikke nonchalant: 'Hi, hoe laat ben jij nou hier?' Een uur later had ik nog steeds geen reactie. Zat ik dan in m'n mooie zwarte topje, lekker dan. Hartstikke geghost. Om 22.57 uur lichtte m'n scherm op. Jawel, Roy. Ik had inmiddels m'n plamuurlaag er alweer afgehaald toen hij appte: 'Yo, ik was in slaap gevallen, sorry.' Oke, slecht teken. Misschien mogen we het zelfs een heuse red flag noemen. Nog een appje: 'Morgen in de herkansing?' Roy had geen lekkere binnenkomer. Maar hé, iedereen verdient een tweede kans, dacht ik. 

En dus trok ik donderdagavond wederom alles uit de kast. Dit keer spraken we af in de stad. En daar was Roy, ruim op tijd. En bloedmooi. Ik zag meteen dat-ie een tikkeltje out of my league was, want deze man leek het echt allemaal te hebben. Wat een eerste date betreft, verliep het best soepel. Ook in het echt was hij geïnteresseerd en spontaan. 

Lees ook: Tindertrauma #30: De Bassie en Adriaan-fetisj van Tim

Drie chardonnay en heel wat klungelige maar leuke gesprekken later was het moment daar. We zoenden. Flink getong was het eigenlijk, zo over het tafeltje met bittergarnituur en lege wijnglazen heen. Ik moet zeggen, het was een goede eerste zoen. Het hielp dat deze man zo belachelijk aantrekkelijk was. Maar toen gebeurde het: mijn reteknappe Tinder-date spuugde in m'n mond. Eh, wat? Gebeurde dit nou echt? De eerste keer had ik het niet door, ik bedacht me alleen dat ik ineens best wat speeksel had aangemaakt. Vreemd. Maar toen deed-ie het nog een keer. Hij spuugde letterlijk, zonder enige gêne of waarschuwing, ín mijn mond. Gewoon, zomaar. Alsof het de normaalste zaak van de wereld was. 

Als klap op de vuurpijl draaide m'n mooie maar spugende date er niet omheen: Roy wilde met me naar bed. Ik bedankte vriendelijk. Roys ego was inderdaad zo groot als ik vermoedde, en dus kon-ie amper geloven dat ik hem afwees. De man was flink op z'n teentjes getrapt. Hij begreep ook niet waarom, terwijl het mij toch vrij duidelijk leek. Ik kon me alleen maar inbeelden hoe dat speekselfestijn eruit zou zien tussen de lakens. Iets te glibberig voor mij. Mijn keuze was snel gemaakt. Nee, bedankt, Roy. Ik even sla over.'

Ook jouw tindertrauma en ander dateleed delen? Vinden we leuk! Dat kan hier.