‘Het liefst lag ik, in uniform, mijn denkbeeldige peloton te verdedigen vanuit de bosjes. Dan schoot ik met mijn tak op mijn vriendje, de vijand, aan de overkant van het zandpad. Ik was altijd al gefascineerd door het leger. Misschien ook wel omdat oorlog zo onvoorstelbaar ver weg was. In mijn fantasie combineerde ik mijn avonturen met hutten bouwen en de beste takken zoeken, die ik trots presenteerde als mijn wapenarsenaal. Toen ik twintig was overwoog ik bij het leger te gaan. Maar bij de psychologische test werd ik afgekeurd en dat was mijn laatste stuiptrekking als soldaat. Daarna werkte ik een tijd lang als productie assistent bij een mediabedrijf, maar dat werk bracht me vooral onrust. Ik maakte een lange reis, alleen.  Die reis door Vietnam gaf mij de rust die ik nodig had. Toen ik terug kwam, schreef ik mij in voor een cursus yoga. Tijdens de lessen voelde ik me bevrijd van alle moeilijke vragen die er soms op je afkomen in deze wereld en mijn lichaam werkte ook goed mee. Inmiddels ben ik yoga docent en help ik andere mensen met het vinden van de juiste weg. Als soldaat had mijn leven er heel anders uitgezien. Yoga brengt mij de stilte en de vrede waar ik naar op zoek was. Heel soms voel ik mij nog een soldaat; het beoefenen van yoga vraagt ook om precisie en discipline.’