Na al die uren op de dateplaneet, na al die gezichten, na al dat commentaar, na al die onzinnige dates zou je de moed bijna opgeven en niet langer geloven in het fenomeen De Liefde. Maar juist dán - hoe verschrikkelijk die geruststelling ook klinkt - verschijnt hij ineens op je scherm.

In een afbeelding van negen bij zeven centimeter, bestaande uit 270 pixels per centimeter, presenteert hij zich: de prins op het witte paard. Zijn profielfoto doet ons hart sneller kloppen: deze man is leuk! Bij iedere swipe naar een volgende foto houd je even je adem in. Zal hij op de volgende foto met een tijger staan? Met zijn ex? Met een auto? Of met een andere obsessieve hobby? Nee. Zijn bruine ogen lachen lief in de camera, zijn niet overdreven gespierde torso toont meer dan genoeg mannelijkheid, zijn huid met sproetjes toont zijn liefde voor de zon.

Je pupillen verwijden een halve millimeter, je bloed gaat sneller stromen. Nu zijn profieltekst nog, dit kan nog altijd uitmonden in een regelrechte ramp. ‘Prins op wit paard zoekt prinses.’ DING DING DING! Hier zit ik! Het is als Sinterklaasavond, urenlang staar je naar dat ene pakje, zou dat voor mij zijn? In volle overtuiging druk je, met een enigszins zweterige duimpje, op like.

Helse minuten breken aan. Tik tak, tik tak. Nu moet je opgespaarde vrouwelijkheid kunnen zegevieren, op dit angstaanjagend belangrijke moment. Maar als het verlossende bericht dan eindelijk komt, is alle moeite snel vergeten en dank je het universum, de heer en de makers van de dateplaneet op je blote knieën: het is een match.