‘Gaan jullie nog weg deze zomer?’
‘Ja, we gaan lekker twee weken kamperen in Frankrijk, glamperen eigenlijk. In zo’n safaritent weet-je-wel.’
‘O, wat gaaf! Wij gaan volgende week naar een all-inclusive in Portugal. Heerlijk luxe, met kinderanimatie.’
Stilte. We turen naar de deuren van het schoolgebouw. Groep drie komt naar buiten. Hierna zijn de kleuters aan de beurt en zullen onze kinderen zich op ons storten met hun armen vol knutsels en de dagelijkse vraag: ‘Mag ik spelen?’
‘En jullie, Eva?’
Nonchalant duw ik mijn zonnebril wat verder op mijn neus. ‘O, wij zitten de hele zomer in New York.’  

Oké, ik beken: ik voel me stoer als ik dat vertel aan de andere schoolpleinmoeders. Ik kan er wel blasé over doen, maar eigenlijk vind ik onze zomerplannen gewoon ontzettend cool. Mijn vriend en ik gaan samen met onze dochter de hele vakantie lang in Brooklyn ‘wonen’. Het plan ontstond toen ik me realiseerde dat ik - nu ik mijn baan als televisieverslaggever heb opgezegd om fulltime boeken en artikelen te schrijven - overal kan werken. ‘Kun jij deze hele zomer vrij krijgen?’ informeerde ik bij mijn vriend, die als eindredacteur bij de televisie werkt. De volgende dag mailde hij vanaf kantoor dat het kon. We wisten meteen waar we juli en augustus wilden doorbrengen: New York. The Big Apple. The city that never sleeps. De stad der steden. En gooi er nog maar een paar clichés tegenaan.  

Al heel lang droom ik ervan om daar een tijdje te wonen. Ik zag dan altijd een brownstone in Brooklyn voor me, zo één waarin de Huxtables uit de Cosby Show woonden (al kwam ik er laatst achter dat het huis uit die show eigenlijk in Manhattan stond, Bill Cosby als ideale huisvader was niet het enige kijkersbedrog). Na drie avonden lang googlen vonden mijn vriend en ik ons huis: een 2BR - dat is New Yorks voor twee slaapkamers - appartement op de eerste verdieping van een 19e-eeuwse brownstone in een lommerrijke straat in Park Slope, de chicste buurt van Brooklyn.  

Obama woonde er ooit om de hoek, op straat kunnen we zomaar een skeelerende Anne Hathaway tegenkomen en in de organic supermarkt sta ik straks mijn groenten te wegen naast Sarah Jessica Parker. Om nog maar even door te fantaseren, dit is mijn ideale scenario: à la Sarah Jessica Parkers alter ego Carrie in Sex and the City zit ik volgende week met mijn laptop in een hip koffietentje, waar ik Vietnamese iced coffee bestel (ja, ik heb mijn research gedaan, cappuccino's zijn zó 2015) en mijn volgende blog schrijf. Mijn vriend kanoot op de Hudson River en als hij terug is, vertrek ik naar Sunrise Flow Yoga, om daarna de metro te pakken naar mijn cursus scenarioschrijven bij Gotham Writers.  

Ook onze dochter Reza van zes jaar is enthousiast. Maar vooral omdat ze denkt dat ‘New Yorka’ vlakbij ‘Mallorca’ ligt waar haar bff van school naartoe gaat. Een piepklein beetje schuldig voel ik me wel, dat we haar niet naar een gezellige camping met zwembad en legio vriendjes meenemen. In plaats daarvan zitten we in een stad met ruim acht miljoen inwoners (alleen Brooklyn heeft er al 2,5 miljoen), vol wolkenkrabbers en taxi’s. Maar hey: ze is verslaafd aan hotdogs. Met de metro staan we binnen een half uur op het strand van Coney Island. En er is een enorm park om de hoek van ons huurhuis, met dierentuin, ponyrijden en zes speeltuinen. Bovendien hebben we een paar onwijs leuke dagkampen voor haar gevonden (zij wordt gek als ze zes weken lang alleen met ons zit opgescheept, en wij ook). Zo gaat ze naar clay camp in het Brooklyn Design Lab: ‘We help our students explore their artistic talents.’ Vrij vertaald: we leren je kind een egel kleien. En ja, óók over dat zomerkamp voel ik me schuldig (zucht, wat zijn moeders toch labiel), maar Reza heeft er gelukkig ontzettend veel zin in.  

Mijn vriend en ik gaan in de uren dat zij onder de pannen is alles zien wat er te zien is in Manhattan: van Rockefeller Center tot Times Square en van Ground Zero tot het High Line Park, een park gebouwd bovenop een oude spoorlijn. We gaan uitpuffen van het sightseeën met uitgebreide lunches in rooftopbars waar je 360 graden rond uitzicht hebt op Manhattan. En verder gaan we vooral doen wat de New Yorkers doen: barbecueën in het Brooklyn Bridge Park met de skyline op de achtergrond, veel te grote burgers eten en dwalen door wijken als Dumbo, Chinatown en Little Italy. Wat een avontuur.  

Echt, ik ben gek op de Waddeneilanden (we zitten er elk jaar), ik vind kamperen heerlijk (het geluid van een tentrits geeft mij instant ontspanning) en ik vermaak me uren met een boek in een ligstoel terwijl mijn vriend zwemwedstrijdjes met onze dochter doet, maar een reis als deze stond al heel lang op mijn verlanglijstje. En eigenlijk ben ik blij dat het er niet eerder van kwam. Het was heel leuk geweest om als kinderloze twintiger de zwoele New Yorkse zomeravonden in überhippe clubs met orgastische cocktails door te brengen. Maar dat we met het hele gezin New York gaan ervaren maakt het nog bijzonderder.  

‘Kijk mama, ik heb New Yorka getekend.’ Reza laat haar Frozen-rugzak op het schoolplein vallen en houdt trots haar kunstwerk omhoog. Die hoge gebouwen heeft ze goed. De gele taxi’s ook. Maar, eh, dat zwembad met glijbaan voor ons vakantiehuis? ‘Wow, wat mooi schatje! Maar éven over dat zwembad…’


Eva Munnik woont met haar vriend en hun dochter Reza (6) in Amersfoort. Ze schrijft boeken. In 2016 kwam haar bestseller De melkfabriek uit, die zij samen met vriendin en tv-presentator Sofie van den Enk schreef. Dit jaar verscheen De wereld rond in 10 jaar. Ook werkt ze als freelance journalist voor bladen.