‘Mag ik dat hebben mama?’ Reza staat stil bij een gigantische rubberen speelmat, die uitnodigend op de trappen van een brownstone ligt. ‘Nee schat, dat past echt niet in de koffer.’ Om de tien meter moet ik haar zo’n teleurstellend antwoord geven. In onze buurt in New York stalt iedereen z’n overtollige spulletjes uit op de stoep. Wie iets leuks ziet, mag het meenemen. Maar wij vliegen morgen alweer naar Nederland.

‘Kijk, een eekhoorn.’ Verrukt wijst Reza naar het pikzwarte beestje dat in een boomspiegel zit. Na een hele zomer New York vinden we het nog steeds leuk dat we gewoon op de stoep eekhoorns tegenkomen. Niet alleen zwarte, maar ook bruine met een witte streep over hun rug en rossige. Volgens de autoriteiten hoeven we trouwens niet meer angstig over onze schouder te kijken in Prospect Park, vlakbij ons huis. Want de killer-eekhoorn die vijf joggers beet is vermoedelijk dood, bezweken aan het rabiësvirus. Nu de kust veilig is, loop ik met Reza naar het park voor een laatste rondje dierentuin en speeltuin. We moeten bijna terug naar ons normale leven. School begint weer en mijn vriend moet aan het werk. Terwijl Reza en ik de weg oversteken, overdenk ik wat ik - naast de eekhoorns - ga missen aan deze stad.

In elk geval dat New Yorkers zo enthousiast zijn. Zo positief, spontaan en vriendelijk. Van de ober die mijn lunchkeuze ‘awesome’ noemt tot de beveiliger in Top of the Rock die ons toeroept: ‘Hey guys, bovenin is nog meer te zien.’ In een koffietentje komt de eigenaar enthousiast naar ons toe als hij hoort dat we Nederlanders zijn. ‘Madurodam was geweldig! Ik verbleef slechts één dag in Holland, maar zo heb ik toch alles gezien!’ Bij de supermarkt hangt een zelfgeschreven advertentie: ‘Best housekeeper in New York available.’ Jezelf gewoon de allerbeste schoonmaakster in de stad noemen, heerlijk!

Dat New Yorkers van alles een show maken. De lift naar het One World Observatory spant de kroon: in 47 seconden brengt deze je naar meer dan vijfhonderd meter hoogte. Maar alsof het observatiedek niet boeiend genoeg is, hebben ze van de lift een attractie an sich gemaakt. In die 47 seconden projecteren ze op de liftwanden hoe de skyline van de stad zich de afgelopen vijfhonderd jaar ontwikkeld heeft. Je ziet hoe Manhattan niets meer dan moeras was in het jaar 1500. En hoe de Nederlanders aankwamen, die het stuk land Nieuw Amsterdam doopten. Heel gaaf, en dan moet het uitzicht waar je een kaartje voor hebt gekocht nog komen.

Terwijl we genoten van dat weergaloze uitzicht kwam er trouwens een klein bakje afdalen langs de ramen. Twee mannen doopten hun raamtrekkers in water en namen het glas af. Tussendoor poseerden ze vriendelijk voor de toeristen binnen, die selfies met ze namen. Ik kon bijna niet geloven dat de glazenwassers niet bij de act hoorden, maar het was toch echt zo.

Dat veel gratis is. Je verwacht het niet van zo’n dure stad, maar het is wel zo. Openbare zwembaden zijn bijvoorbeeld vaak gratis en worden betaald door de gemeente. En dan zitten er ook nog minstens drie badmeesters langs de kant. Op meerdere plekken kun je voor niets kajakken. Bij elk restaurant krijg je water, zoveel als je wilt, en je koffie wordt natuurlijk ook eindeloos bijgevuld, voor niets (nou ja, alleen het eerste kopje betaal je). Doggybags ga ik ook missen! De hoge leefkosten in de stad worden behoorlijk getemperd doordat je altijd wel kliekjes in de koelkast hebt.

Dat er zo ontzettend veel te zien en te doen is. Ik ben nog lang niet uitgekeken en ontdek nog steeds nieuwe dingen. Jeetje, wat is die zomer snel voorbij gegaan...

‘Harder!’ Ik duw Reza op de schommel. ‘Hey, are you Dutch?’ Een stel met twee zoontjes spreekt me aan. Ze blijken in Nederland te wonen, in Amstelveen. Maar ze zijn Amerikaans en brengen elke zomervakantie door in New York. ‘We zijn altijd zo blij als we weer terug naar Nederland mogen.’ Een lange opsomming met voordelen volgt: alles is netter en beter geregeld, goedkoper en vooral: gezelliger. Een typisch Nederlands woord en het stel begrijpt heel goed waarom. Nergens is het zo gezellig als in Nederland, vinden ze.

Ik knik trots en voel dat ik zin heb om weer terug te gaan. Nederland ís ook gezellig. Maar New York is geweldig.

Lees hier blog 1
Lees hier blog 2
Lees hier blog 3
Lees hier blog 4 
Lees hier blog 5
Lees hier blog 6
Lees hier blog 7