Zangeres Merol: 'Van jongs af aan kreeg ik al mee: seks is penetratie'
Voor &C's augustusnummer 'Sex is in the air' gaat zangeres Merol zonder angst met geschubd geschut op de foto. Hoewel ze op het podium vol overgave Hou je bek en bef me zingt, vindt ze het in bed een stuk ongemakkelijker om aan te kaarten wat ze wil. Hoe dat verschil tussen muziek en privé zo groot kan zijn, wil Chantal weten.
Praten jij en je vriend makkelijk over seks?
'Ik vind dat toch altijd lastig. Je hebt periodes dat het goed gaat en soms voel je afstand. Ik vind dat heel moeilijk aan te kaarten, ik word er helemaal ongemakkelijk van. Het liefst bespreek ik het gewoon niet.'
Lees ook: Nu in &C: Chantal en zangeres Merol zetten seks op de agenda
Dan doe je het liever gewoon weer eens.
'Ja, dat je elkaar daar weer een beetje vindt. Ik merk wel dat ik steeds beter kan aangeven wat ik wil en fijn vind. Dat vraagt hij ook echt van mij. 'Ik wil gewoon weten wat jij wil,' zegt hij dan. Er is soms een frictie tussen mij als artiest met een grote bek en dat ik in bed dat meisje ben dat niets durft te zeggen. Ook voor mij geldt dat ik van jongs af aan al meekrijg: seks is penetratie, en dus dacht ik heel lang: dat is het dan, daar moet je van klaarkomen als vrouw. Dat doorbreken gaat niet van de een op de andere dag.'
Bij mijn man durf ik nu wel te masturberen om klaar te komen. Voorheen dacht ik in relaties altijd: hij moet komen.
'Ik dacht ook altijd dat hij het leuk moest hebben. Voor mij was het bijna ondenkbaar dat hij niet zou klaarkomen.'
Ik heb weleens gehad dat een vriendje niet kwam, maar dat hij dan zei: maar ik vond het superlekker, is helemaal niet erg. Dat ik dan dacht: oh, echt wel.
'Ja, dat geloof je dan niet. Terwijl, hoe vaak kom je als vrouw niet klaar? Ik eis ook niet altijd mijn eigen orgasme op. En dat vind ik dan niet erg. Dus waarom zou dat andersom niet kunnen?'
Ja, al is het een dunne lijn, want heb je ook weleens het gevoel dat je niet genoeg voor je eigen orgasme bent opgekomen?
'Dat vraag ik me ook weleens af: ben ik écht tevreden of...? Soms kan het best lang duren en dan ga ik daarover lopen stressen en me schuldig voelen. Terwijl, dat hoeft natuurlijk niet. Het heeft alles te maken met ontspanning en vertrouwen. Dat is niet in een vingerknip gedaan. Je kunt het wel zeggen, maar daarmee heb je nog geen orgasme. Het is geen hashtag: #ikeishemop.'
Even weg van de seks: uit wat voor gezin kom jij?
'Een heel vrij en creatief gezin. Mijn moeder geeft Nederlands als tweede taal en mijn vader is accountmanager. Oké, dat is niet heel creatief, haha, maar daarnaast drumt mijn vader en schildert mijn moeder. Ik heb wel altijd gemerkt dat werk voor hen een moetje was. Waardoor ik juist dacht: ik wil dat mijn werk leuk is.'
Wist je toen al dat dat iets in deze richting moest worden?
'Ja, op de basisschool al. In mijn eerste vriendenboekje stond bij beroep: beroemde zangeres, daarna steracteur of musicalster. Het was altijd de bekende variant, geen 'gewone' zangeres. Ik wilde de beste zijn.'
Het topsegment. Ben je zo competitief?
'Ja, vreselijk. Op de toneelschool ook, dat is natuurlijk één grote competitie.'
Was je daar op je plek?
'Wel qua mensen, het was vier jaar lang uitgaan en gezelligheid. Voor de rest was ik vooral heel onzeker. Je staat de hele dag voor zo'n spiegel te dansen in strakke kleren. Ik was alleen maar bang: straks komt die les dat we moeten huilen en dat kan ik niet. Eigenlijk ben ik gewoon vier jaar lang bang geweest dat ik niet zou kunnen huilen en dat ik door de mand zou vallen. Tot ik naar compositieles ging en liedjes ging schrijven.'
Lees ook: Agendaseks de doodsteek voor je relatie? Onzin, zeggen experts
Wat was daar anders aan?
'Ik was de enige die dat deed, dus daarin was geen competitie. Toen begon ik ook echt stappen te zetten.'
Zag men dat ook?
'Ja, dat was heel leuk. Hanna van Vliet – van Anne+ – zat in mijn jaar. Zij volgde ook de compositieles, maar alleen maar omdat ze mijn liedjes wilde horen.'
Eerst ben je die liedjes in het theater gaan opvoeren, toch?
'Ja, maar dat sloeg totaal niet aan. Ik wilde er een popshow van maken, met een windmachine en kledingwissels. Dat werkt helemaal niet in een theater. Stond ik me daar om te kleden in dat statische theaterlicht. Soms praatte ik ook nog tussendoor, echt een beetje cabaretachtig. Dat ben ik helemaal niet. Ik had een poppodium nodig en mensen die staan en meedoen.'
Hoe kwam je daarachter?
'Toen ik per ongeluk een videoclip maakte, of eigenlijk een theatertrailer en dat werd een videoclip. Toen ik die online had gezet, ontdekte ik dat ik iets op Spotify kan zetten en besefte ik: er is een andere, veel betere plek voor mij.'
Het volledige interview en de fotoshoot met Merol vind je in de nieuwste editie van &C 'Sex is in the air' die nu in de winkels ligt. Of bestel 'm via &C Webshop.