Sigrid ten Napel: 'Ik deed me harder voor dan ik daadwerkelijk ben'
Sigrid ten Napel heeft veel te zeggen. Vroeger hield haar veganistische levensstijl liever voor zich, maar tegenwoordig trapt ze heilige huisjes in waar ze kan. Maar, gelukkig is ze niet die irritante Trien die de leverworst uit je handen trekt op de verjaardag van tante Toos. Gelukkig maar.
Een idealist in ontwikkeling
Een wereldverbeteraar in wording is ze, want als er iemand om Moeder Aarde geeft is het Sigrid wel. Ze eet veganistisch, is tegen het dragen van bont en koopt duurzame kleding. Lange tijd hield ze haar veganistische levensstijl voor zichzelf, maar inmiddels is ze niet meer bang om irritant gevonden te vonden. 'Ik vind het naïef om te denken: in mijn eentje kan ik toch geen verschil maken. Dan spoor je ook niemand aan om zich bij het kamp van wereldverbeteraars te voegen.'
Lees ook: Barry Atsma: 'Er was een periode dat ik hyperventilerend wakker werd.'
Sensitief
Sigrid kan stellig zijn, sarcastisch soms. Maar ze is ook megasensitief, waardoor ze zich snel beledigd of aangevallen voelt. Op de werkvloer heeft ze daar trouwens minder last van en dat heeft haar inmiddels ver gebracht: ze kreeg twee Gouden Kalf-nominaties en schitterende rollen in Penoza, Overspel, Brasserie Valentijn en Riphagen. En dan te bedenken dat ze pas 25 jaar oud is.
Sky high op een roze wolk
Toch is het leven voor Sigrid veel meer dan acteren. ‘Ik ben niet zó camerageil dat ik elke camera aangrijp die op me wordt gericht. Helemaal niet. Ik denk nu: ik heb zonder werk óók een heel leuk leven.' Dat relativeren gaat een stuk beter nu ze knetterverliefd is op Steven, haar blonde god, die ze tijdens een festival heeft ontmoet. De afgelopen acht maanden, waarin ze niet heeft gewerkt, voelden daarom niet als een zwart gat. 'Niet alleen omdat ik verkering heb, maar ook omdat ik geloof: het komt wel weer.' Dat geloven wij ook Sigrid. Nee, we weten het wel zeker.
Wil je meer lezen over Sigrid ten Napel? Koop het nieuwe &C-magazine dat nu in de winkel ligt.
