Zie jij jezelf als Armin uit Leiden of als Armin de superster? ‘Armin uit Leiden. Nederland zit heel erg in mij. Maar mijn beroep ook, ook al heb ik lang gezocht naar mijn identiteit. Ik wilde eerste dokter worden, net als mijn vader. In elk geval geen dj. Ik had niet de arrogantie te denken dat er iemand naar mij zou komen luisteren. Pleur op, dacht ik, iedereen kan draaien. Ik realiseerde me dondersgoed dat het maar voor weinigen is weggelegd.’  

Wat vind je het leukst aan je werk? ‘Het geeft mij een ontzettende kick om connectie met mijn fans te hebben. Noem het liefde. De emoties die ik voel bij bepaalde muziek, wil ik overbrengen op mijn publiek. Als je muziek echt goed vindt, is het eerste wat je doet naar je geliefde gaan of naar mensen om je heen, en zeggen: ‘Luister nou, moet je horen hoe mooi.’ Dát is de basis van een dj. Luister nou.’  

Wanneer heb jij die connectie met je publiek? ‘Drie jaar geleden kwam ik voor het eerst op het Untold Festival in Roemenië. Mij was verteld dat er zo’n 10.000 man zou zijn. Ik kwam daar, stond er 62.000 man. Gewéldig vond ik het. Om vijf uur zei de organisator: ‘Er staan nog 55.000 mensen binnen. Draai maar lekker door.’ Ik draaide dat jaar tot zes uur. Vorig jaar tot zeven uur en dit jaar heb ik tot halfnegen gedraaid. Halverwege de set stond ik te janken op het podium. Dan voel je de passie van het publiek. Er stond één meisje voor het podium dat met haar handen een hartje maakte naar mij en met haar lippen zei: I love you. Ze huilde precies bij de platen waarbij ik die emotie ook voel. Op zo’n moment denk ik: dit is het. Hier draait het om. Dan wordt het een levensdoel.’  

Heb je ook weleens gedacht: ik stop ermee? ‘Sterker nog: dat denk ik elke week. Omdat ik best een grote prijs betaal voor dit leven. Het reizen, de jetlags. Kijk maar naar de wallen onder mijn ogen die nu keurig zijn weggewerkt voor de foto.’  

Maar je hebt je leven nu toch wat beter ingericht? ‘Beter. Maar als ik heel eerlijk ben en ik kijk naar mezelf in de spiegel, is dat natuurlijk niet zo. Ik ben een vakidioot. Al wordt status of roem steeds minder belangrijk voor me. Dat moet ik eigenlijk niet hardop zeggen, want stiekem wil ik natuurlijk wel weer gewoon de nummer één van de wereld worden. Ik vind de balans gezinsleven en werk heel moeilijk. De keiharde waarheid is dat het een dagelijkse struggle is. Niet dat mijn vrouw Erika en ik er dagelijks over vechten. Maar je moet echt elk uur plannen. Ben je het ermee eens? En ook echt de tijd voor elkaar nemen. Het is een wonder dat ze nog bij me is.’

Wil je meer lezen over Armin van Buuren? Koop het nieuwe &C magazine dat nu in winke ligt!