Sigrid ten Napel: 'Ik keek hem aan en was op slag verliefd'
In het maartnummer van &C Magazine 'Ik wist het' duiken we in het thema intuïtie. In het groot interview vertelt Sigrid ten Napel, die de hoofdrol speelt in de nieuwe romcom Ik wist het, over de liefde, haar onderbuikgevoel en dromen. Hoe het met haar intuïtie zit, wil Chantal weten.
Hoe goed is jouw onderbuikgevoel?
'Voorheen handelde ik altijd vanuit m'n hoofd, nadenkend. Door mijn rol in Ik wist het kwam ik erachter dat ik een mechanisme heb ontwikkeld om vervelende gevoelens te neutraliseren, uit angst dat een gevoel niet voorbijgaat. Als ik bijvoorbeeld verdriet voelde, of pijn, volgde daarop direct in mijn hoofd een analyse waaróm ik me zo voelde. Maar zodra je je gevoel tot iets logisch verbuigt, ontneem je jezelf de reden om je nog langer zo te voelen. Met m'n koppie stelde ik mezelf dus gerust: zie je Sig, je hoeft je niet kut te voelen, want dit en dit en dit. Superanalytisch. Zonde, want er schuilt vaak toch een boodschap in dat onderbuikgevoel. Ik ben daarvoor in therapie gegaan, vanwege m'n verlangen meer in contact te komen met m'n gevoel. Van mijn coach heb ik de opdracht gekregen om regelmatig bij mezelf in te checken: ik voel iets, punt, klaar. Maar ik moet het gewoon effe voelen. Sociaal gezien vind ik dat trouwens nog best lastig, om te zeggen van: jongens, ik vóél dit nu.'
Dat is een zijige zin, hè? Waarom toch?
'Ja, terwijl je gevoel – je onderbuikgevoel, intuïtie, hoe je het ook wil noemen – heel belangrijk is. Het wil je iets zeggen. Ik heb vaker niet dan wel naar mijn intuïtie geluisterd. Althans, ik hoorde haar wel, maar ondernam geen actie. Dat durfde ik dan niet. Bijvoorbeeld met relaties. Ik heb vaak anderen een beslissing voor mij laten nemen. Ik vond het voorheen ergens wel prettig om gedumpt te worden. Dan hoefde ik die knoop in elk geval niet zelf door te hakken. Maar zo wil ik niet langer in het leven staan.'
Lees ook: Chantal & Sigrid ten Napel vertrouwen hun intuïtie in &C's maartnummer
Over relaties gesproken: je bent al 4,5 jaar samen met je vriend. Voelde je bij hem meteen: dit is het?
'Vanaf de eerste seconde. We stonden op een hippiefestival, ik keek hem aan en was op slag verliefd. Al is dat wellicht een vaker voorkomend fenomeen op een festival. Hoe dan ook, ik was zo onder de indruk dat ik aan iemand die enkel wilde dansen de saaiste vraag denkbaar stelde, namelijk: 'Wat doe je voor werk?' Ik dacht dat-ie meteen op me was afgeknapt. Zag er ook niet uit: had een gekke pet op en had voor de grap een neppe trampstamp boven m'n bil laten zetten.'
Een eh, wat?
'Een trampstamp, zo'n aarsgewei, weet je wel.'
Ah, die. En toch sloeg de vonk over?
'Bij mij wel, en ik kon alleen maar hopen bij hem ook. Ik weet nog dat ik dacht: bij jou ga ik geen spelletje spelen, geen inschatting maken van welke grapjes in de smaak zouden vallen. Ik dacht alleen maar: ik hoop dat je ziet wie ik ben. En dat dat genoeg is. Zo niet, jammer. Maar het bleek gelukkig genoeg.'
In eerdere interviews zei je dat je bindingsangst had en een afkeer voor stabiliteit. Hoe is dat nu?
'Ik heb nu geen afkeer meer van stabiliteit. Mijn vriend en ik wonen vanaf dag één samen. Dus van die bindingsangst leek ik ook wel af te zijn. Maar de laatste tijd merk ik toch dat die bindingsangst hardnekkiger in me zit dan gedacht. Onbewust heb ik altijd een vluchtroute in gedachten.'
Lees ook: Bont, blauw en toch blijven: waarom blijf je bij iemand die je slaat?
Zoals?
'Ik stond onder contract voor een mogelijk project in het buitenland. Door dit contract hing er continu een mogelijk avontuur boven mijn hoofd – dat idee vond ik heerlijk. Ik kon elk moment opgeroepen worden om voor een paar maanden te vertrekken naar het buitenland en wie weet zelfs een nieuw bestaan te beginnen. Toen bleek dat we voorlopig niet meer zouden draaien, kreeg ik het benauwd. Er was geen escape meer. Opeens besefte ik dat ik blijkbaar altijd de behoefte heb om misschien weg te kunnen. Niet omdat ik niet wil zijn waar ik ben, maar wel omdat ik het spannend vind om ergens te zijn en voor altijd te blijven. Gelukkig is mijn vriend de chillste op aarde. Hij weet dat het simpelweg in mijn aard zit. Wat heel fijn en knap is. Hierdoor vat hij het niet persoonlijk op en kunnen we er goed over praten.'
Het volledige interview en de fotoshoot met Sigrid check je in de maarteditie van &C Magazine 'Ik wist het', die nu in de winkels ligt. Of bestel 'm via &C Webshop.