Even terug naar het begin, twee jaar geleden: de winst van Duncan. Jan, jij zat in het commentatorhok. Edsilia en Nikkie, waar waren jullie?
Edsilia: 'Thuis. Met mijn gezin, schoonmoeder en een van de danseressen met wie ik in 2007 zelf op het Songfestival stond. We zijn er weer eens ouderwets voor gaan zitten. Hapjes op tafel, scorebords erbij. Dat had ik echt al heel lang niet meer gedaan.'

Wat grappig! Voor mij was het ook voor het eerst dat ik zo keek. Eigenlijk door James. Die wilde het zien, omdat hij piano speelt en Duncan cool vond.
Nikkie: 'Ik had net als elk jaar mijn scorebord klaarliggen. De act, zang, outfits, make-up: ik beoordeel alles. Daarnaast doe ik ook altijd weddenschappen met mijn broer, echt voor geld. Ik win nooit.'

Lees ook: Nu in een extradikke &C: heel veel Songfestival, Nikkie, Edsilia & Jan

Op wie had je dat jaar je geld gezet?
Nikkie: 'Italië. Die kregen ook veel punten, dus ik zag het helemaal gebeuren. En toen won Duncan! Ik dacht: oh mijn god, het komt naar Nederland! Ik moet daar iets mee te maken hebben. Al moet ik nagels lakken, haren borstelen. Dat gooide ik ook meteen op Twitter, ik dacht: claimen die hap.'

Het werd iets meer dan nagels lakken. Jan en Edsilia, dachten jullie bij Duncans winst ook meteen: dit wil ik presenteren? Ik was daar nog niet mee bezig eigenlijk.
Edsilia: 'Nee, ik was alleen maar aan het gillen omdat hij won.'
Jan: 'Ja, ik stiekem natuurlijk wel. Ik ben al tien jaar bij het Songfestival betrokken, dus ik had het oprecht raar gevonden als ze mij niet hadden gepolst. Niet omdat ik mezelf nou per se de ideale persoon vind, maar ja... In dit geval is het wel één en één en één en één is Jan.'

Maar toen gooide corona roet in het eten. Vanochtend was ik bij de ontwerper van mijn outfit, net als een jaar geleden. Toen zei ik nog: 'Als ik hier volgend jaar nog met een mondkapje zit, vreet ik het op en slik ik het door.' En nu staan we hier verdomme nog steeds zo!
Jan: 'Het verschil is wel dat we nu zeker weten dat het doorgaat. Dat merk je alleen al aan de hoeveelheid updates, appjes en mails die we krijgen. Vorig jaar hoorden we gewoon niets.'
Edsilia: 'Toen ik hoorde dat Israël en Italië 'dichtgingen', wist ik: dit gaat niet door.'

Ik had me ook bezwaard gevoeld als het wél door was gegaan. Dat iedereen in lockdown zit en wij daar met z'n vieren in prachtige, chique outfits staan. Ik had me kapot geschaamd. Nou ja, nu stonden we bij de alternatieve show ook wel in chique outfits, maar zo'n groot festijn met heel veel mensen? Dat had echt niet gekund.
Nikkie: 'Heel eerlijk gezegd vond ik die alternatieve show, zo zonder publiek, echt heerlijk. Het was voor mij net alsof ik thuis was, alleen dan met een autocue. Ik had dat ook echt nodig om me voor te bereiden op wat er dit jaar in godsnaam allemaal gaat gebeuren.'
Edsilia: 'Voor mij is het juist andersom: als ik optreed ben ik vooral bezig met het publiek. Contact maken, de zaal inpakken. Ik hou me altijd met alles behalve die camera bezig. Maar gelukkig werkte het voor mij eigenlijk heel goed toen er niets anders was dan die camera. Ik kon focussen op het presenteren, want dat is voor mij natuurlijk ook vrij nieuw.'

Eigenlijk was het een heel lekkere generale.
Nikkie: 'Ja! Al vraag ik me nog steeds af hoe ik het vind als er straks wél heel veel koppies naar je nagels zitten te kijken.'

Maak je je daar druk om?
Nikkie: 'Nee, dat ook weer niet. Ik vond het vorig jaar spannend, maar vooral echt leuk. Dat heeft de angst weggenomen.'

De reacties waren in elk geval positief, vonden jullie het zelf ook goed gaan?
Nikkie: 'Nee, vreselijk!'
Edsilia: 'Echt? Jawel, toch?'
Nikkie: 'Ja, nee, grapje.'
Edsilia: 'Chantal, jij was zo lief. Jij moedigde iedereen aan: 'Oké, de eerste zin ging goed!''

Maar dat vond ik ook echt! De reacties op dat '100 dagen tot het Songfestival'-filmpje waren helaas iets minder. Jan, hoe kijk jij daarop terug?
Jan: 'Ik had dat linkje doorgestuurd naar mijn vrouw, zij zat te kijken met mijn zoon. Toen we klaar waren, belde ze: 'Hoe laat is het nou live?' Dus ik zei: 'Nee, dit was het.' En toen zei ze: 'Maar het wordt toch nog wel gewoon officieel gebracht? Ik zag allemaal cameramensen door het beeld lopen.''

Het was juist klein en charmant bedoeld vanuit de gemeente Rotterdam, de shows in mei worden heel anders.
Jan: 'Zeker, ik denk dat er nog meer mensen gaan kijken dan normaal. Iedereen is toch benieuwd: hoe wordt het dan, zo'n corona-editie?'
Nikkie: 'Stel je voor dat alles weer op slot gaat. Dan wordt het Europe-dim-your-light, denk ik.'
Edsilia: 'Nee joh, vorige keer heeft de organisatie al laten zien hoeveel ze kunnen doen met weinig. Komt goed!'

Hebben jullie dit tweede jaar nog gebruikt om je extra voor te bereiden?
Edsilia: 'Nou, nee hoor, dat begint nu pas weer.'
Jan: 'Ik heb er niks aan om ver van tevoren al die presentatieteksten te stampen. Ik sla het toch nog niet op. Pas in de laatste twee tot drie weken voor de liveshows word je opgezogen door de energie van het festival. Dan bespreek je het, repeteer je en gaat het leven.'
Edsilia: 'Die Engelse les van vorig jaar wil ik wel weer. Mijn Engels is prima, maar om je verhaal écht goed over te brengen, met de juiste uitspraak, op de goede toon, gaat toch het beste als je repeteert met iemand die je daarin verbetert.'

En eerlijk, ik let er ook wel op dat ik fit blijf.
Jan: 'Ik ben begonnen met hardlopen.'
Edsilia: 'Ik ook, vreselijk, ik haat het.'

Dus... willen jullie nog een koekje? Haha. Nee, maar Jan, jij hebt jarenlang ongegeneerd je mening over iedereen kunnen ventileren, als presentator mag dat niet.
Jan: 'Nee, dat wordt niet echt gewaardeerd.'
Edsilia: 'Wie gaat dat nu doen?'
Jan: 'Cornald.'
Edsilia: 'O, in zijn eentje gewoon, komt er niemand anders naast hem zitten?'
Jan: 'Nee, dat is helemaal niet nodig. Hij kan dat prima alleen, hij is tenslotte Mister Songfestival.'

Lees ook: Nienke Plas over haar eerste bevalling: 'Hij was een vlotte glijer'

Wat schattig.
Jan: 'Als ze nu iemand anders op mijn plek zouden zetten, gaat dat denk ik ook tegen zijn rechtvaardigheidsgevoel in. Ik ben er volgend jaar gewoon weer bij.'

Denk je nu dan af en toe: ik moet mijn tong er afbijten?
Jan: 'Nee, want ik weet hoe het werkt. Nu ben ik de gastheer, dan kan ik niet zeggen: 'Als u een hond hebt, is dit hét moment om 'm uit te laten.''
Nikkie: 'Ik heb al mijn oude tweets verwijderd. Het gaat mij niet gebeuren dat ik het tot vierde host heb geschopt en dat ik dan allemaal heel lullige tweets op het web heb slingeren.'

*Voor deze opnames is er een coronatest gedaan.

Hoe Jan, Edsilia en Nikkie zich verder voorbereiden voor de grootste presentatieklus van hun leven? Dat lees je in ons meinummer 'Het Songfestival', dat nu in de winkels ligt. Of bestel het nummer hier.