Carolina Dijkhuizen: 'Het is moeilijk dat ik niet op mijn ouders lijk'
Nu in &C: ook bekende koppen hebben ouders. En hoewel ook zij pa en ma soms wel kunnen schieten, hebben ze stiekem best veel aan ze te danken. Nee, qua uiterlijk lijkt actrice Carolina Dijkhuizen niet bepaald op haar adoptieouders, maar qua innerlijk absoluut. Toch voelt ze zich vaak een vreemde eend in de bijt.
Carolina (39): 'Het klinkt misschien gek uit mijn mond, want ik ben mijn ouders heel dankbaar, maar ik ben niet per se een voorstander van adoptie. Ik denk dat kinderen het beste in hun eigen cultuur kunnen opgroeien, tussen mensen met dezelfde achtergrond. Pas zes maanden oud was ik toen ik uit Colombia naar Nederland kwam, maar toch voel ik me vaak anders.'
Piet (74): 'Dertig jaar geleden was adopteren ook een beetje een modetrend, maar tegenwoordig zijn de regels aangescherpt. Gelukkig maar. Je mag nu alleen nog maar een kind adopteren dat écht geen toekomst meer heeft in zijn eigen land. Dat was bij onze drie kinderen, die we allemaal uit Colombia hebben geadopteerd, het geval.'
Lees ook: Geraldine Kemper: 'Ik ben trots op hoe mijn moeder ons heeft opgevoed'
Carolina: 'Vroeger had ik nooit de neiging om op zoek te gaan naar mijn roots. Ik zette me er zelfs een beetje tegen af. Tot ik op mijn 21ste rollen kreeg in Aida en The Lion King. Die musicals hadden een gemeenschappelijk thema: afkomst. Ik kreeg brieven van geadopteerde kinderen die mij als een voorbeeld zagen. Toen voelde ik me hypocriet, want ik wist niks over waar ik vandaan kwam. Met behulp van het programma Spoorloos ben ik gaan graven. Meer dan de naam van mijn moeder en het feit dat ze is overleden tijdens mijn geboorte, ben ik niet te weten gekomen. Toch kan ik het nu beter loslaten, want ik heb het geprobeerd. Hoewel ik fysiek niet op mijn ouders lijk, heb ik wel bepaalde karaktertrekken van ze. Ik heb het extraverte van pa en het introverte van mijn moeder. Op het podium ben ik een beest, maar thuis ben ik heel verlegen en teruggetrokken. Mensen vinden dat soms raar, maar dat is nou eenmaal hoe ik ben.'
Trijnie (71): 'Als Carolina vroeger tegen haar poppen praatte, was het net alsof ik mezelf hoorde. Ze ging helemaal op in haar eigen wereld, net als ik.'
Piet: 'Sommige dingen zijn erfelijk, maar veel is aangeleerd. Zo hebben mijn oudste zoon en ik precies hetzelfde loopje.'
Lees ook: Exclusief: Chantal poseert met ouders in het nieuwe nummer van &C
Carolina: 'Soms is DNA wel sterker dan opvoeding. Ik ben veel uitbundiger dan de rest van mijn familie. Zo heb ik niks met Nederlandse verjaardagen. Met z'n allen in een kringetje zitten en kaas eten? Mij niet gezien. Zet mij maar op een Surinaams feestje. Ik ben opgegroeid als Nederlander, maar ik voel me niet zo. Mijn broers, die net als ik uit Colombia komen, ervaren dit trouwens anders, dus het is heel persoonlijk. Waar mijn talent voor zingen vandaan komt? Ja, dat vraag ik me ook vaak af.’
Piet: ‘Ik zeg altijd: van mij, haha!'
Carolina: 'Ik ben dol op mijn ouders, maar ik blijf het moeilijk vinden dat we fysiek zo verschillend zijn. Het voelt eenzaam om aan niemand gerelateerd te zijn qua bloed. Als klein meisje was mijn droom om later ook te adopteren, maar inmiddels wil ik het liefst biologische kinderen. Dan heb ik eindelijk iemand die op me lijkt.'
Verder vertellen Geraldine Kemper, Melanie Latooy, Rochelle Peetoom en Morrison Schiffmacher over de bijzondere band met hun ouders. Je leest het nu in &C en hier op Blendle. Wil je geen &C meer missen en profiteren van leuke extra’s? Word dan abonnee.