Dertig worden: slingers ophangen of janken in een hoekje?
Dertig. Ik word dertig. Drie nul. Nog maar 38 nachtjes slapen en dan is het zover. Dan zijn mijn twenty-something years officieel over. Helemaal niet erg. Je bent immers zo oud als je je voelt. Of zoiets. Alhoewel, misschien is juist dat het probleem. Ik voel me namelijk nog ontzettend vijfentwintig, een leeftijd die niet echt lekker matcht met het plaatje dat ik al jaren heb bij die grote drie nul.
Want dertigers? Die zijn in mijn verbeelding saai, beginnen langzaam maar zeker - en vooral ook zichtbaar - af te takelen, zitten op de bank met vriendlief en spelen gezelschapsspelletjes met vrienden.
Als je even niet oplet, zijn ze ineens zwanger (hetgeen ze aankondigen in de wij-vorm), kopen ze een huis in de polder en zit er een ring om de vinger. En dan moet je écht op gaan letten. Want vanaf dan moet alles volgens het boekje, zijn ze officieel volwassen en is het vrolijke, spontane, gezellige gebeuren klaar. Houdoe, bedankt, tot nooit meer ziens.
Niks geen avonden meer doorhalen, stomme opmerkingen maken of domme dingen doen. En laat ik vooral in dat laatste nu juist erg goed zijn. Jammer, vanaf je dertigste moet je slimme dingen zeggen over politiek, altijd met je licht aan fietsen en je blauwe brieven openmaken.
Man, wat volwassen. Maar goed, dat is slechts één kant van de medaille. Gelukkig voor mij, zo houd ik mezelf voor, is er over 38 nachtjes ook een andere, best wel leuke kant.
Maar wát dan? Komt ‘ie. Vanaf je dertigste weet je steeds beter wie je bent en wie je wilt zijn en dat is heel relaxed. Wat ook een fijne bijkomstigheid is, is dat je je minder van anderen aantrekt. Je weet inmiddels - tot op zekere hoogte - waar je goed in bent qua werk en jouw eigen huis is een plek onder de zon en niet langer een smerig studentenkrot.
Als je heel eerlijk bent, kun je met een gerust hart zeggen dat al die nachten doorhalen niet zo nodig meer hoeven van jou. Natuurlijk hang je nog wel eens in de lampen, maar die bar op? Been there, done that and boy, do we have pictures.
Lachen met vrienden doe je tegenwoordig in fancy restaurants en dat kun je - de goden zijn geprezen - ook nog enigszins betalen. En verder? Je eierstokken beginnen te klapperen, dus over die kids kun je wel panisch doen, maar niemand die je hoort. Die zijn namelijk te druk met hun baby’s.
Nog meer? Jazeker! Jij, als dertiger hebt inmiddels een fijn gevulde kledingkast, gaat stijlvol over straat en verruilt trends langzaam voor een kick-ass signature look. Bovendien, op het gebied van vriendschappen weet je precies wat je aan wie hebt. Het fundament van je vriendschappen is superstevig, want gelegd in die twenties!
Misschien dus toch niet zo erg, die grote dertig?
Als ik mijn eega, oftewel een 37-jarige ervaringsdeskundige, die echt niet zo ontzettend volwassen is, mag geloven: ‘Lieverd, op je dertigste ben je gewoon nog net zo’n debiel als daarvoor.’
Kijk, zo hoor ik het graag.