Zes jaar geleden verhuisde Sander naar zijn Amsterdamse appartement op het Westerdok. De hoge witte muren van het nieuwbouwhuis zijn het canvas voor zijn verzameling.

Lees ook: Carice van Houten in &C's oktober-issue: 'Ik fakete een zwangerschap'

Hoog en droog
'Links van het huis zijn de grachten, rechts is het IJ. Het hoogteverschil tussen die twee is ongeveer twee meter, waardoor de straat schuin loopt. Die muren zijn dus niet vier meter hoog 'voor de mooi', maar puur functioneel – die hoogte is nodig om je huis in te kunnen. Dat vind ik wel cool. Dit is een nieuwbouwwijk met een eigen identiteit, niet met huizen die er zogenaamd authentiek Amsterdams uitzien.'

Komt tijd, komt spul
'Toen ik hier kwam wonen, was het huis een lege witte box. Alles wat hier staat, heb ik in de afgelopen jaren verzameld. Ik ging meteen naar een tweedehandswinkel in Amsterdam-Noord en kocht daar een valse piano, een doodskist die nu dienstdoet als badkamerkast en een levensgrote bank die eigenlijk voor geen meter zit. Dat koop ik liever dan een standaard Ikea-kastje. Het is heel makkelijk om voor praktisch te gaan, maar ik vind het leuk om oude dingen voor dagelijkse doeleinden te gebruiken. Van een deur uit het huis heb ik een eettafel gemaakt in combinatie met een metalen onderstel, de poten van een opgezet hert heb ik weer gebruikt voor een bijzettafel. Soms duurt het even voor ik heb gevonden wat ik wil. Zoals de zes verschillende eetkamerstoelen. Ze zitten niet allemaal even lekker, maar ik vind ze wel mooi. Dat langer zoeken kan ook met geld te maken hebben. Ik heb een vintagebureaustoel van Artifort uit de jaren zestig of zeventig – zo’n ding is gewoon duur en dat brengt bedenktijd met zich mee. Spullen moet je nooit te gehaast kopen, ze komen vanzelf op je pad. Ik doe niet graag concessies.'

Lees ook: Binnenkijken bij Femke Zwaan: 'Less is more gaat bij ons niet op'

Meezoeken
'Veel prullen en beeldjes heb ik tijdens reizen gekocht. Daar hoeft niet per se een verhaal achter te zitten, maar moet gaan over de stad of land waar ik het heb gekocht. Via Marktplaats koop ik ook weleens iets of ik krijg dingen van vrienden, die komen graag in kringloopwinkels. Soms geef ik ze de opdracht om iets voor mij te vinden. Ze snappen mijn stijl heel goed. Die laat zich het best omschrijven als kitsch met het liefst een hoog art-decogehalte. Best lastig, want je kunt iets tof vinden of juist helemaal niet. Soms sla je dan de plank mis.'

Lees ook: Ida (29) woont met 3 kids, haar verloofde, broer én zus bij hun ouders

Wil je het hele interview met Sander lezen? Je vindt 'm in het nieuwste &C-magazine Daar kom ik mijn bed niet voor uit of hier op Blendle.