Michiel (45): ‘Ik reis al járen naar Thailand. Altijd probleemloos, ik ben nog nooit bestolen of opgelicht. Maar mijn bezoek in 2015 eindigde nogal traumatisch.

Lees ook: Vakantieleed: Carlien (27) drijft met haar luchtbed af naar open zee

Ik zat vijf maanden op het eiland Koh Phangan om een boek te schrijven. Een paar weken voor mijn terugvlucht kwam ik erachter dat mijn visum verlopen was. Dat was me in twaalf jaar nog nooit overkomen. Ik meldde me uit mezelf bij de immigratiedienst. Ze wilden me een boete opleggen van driehonderd euro en we spraken af dat ik die vier dagen later zou komen betalen, omdat ik dan weer geld op mijn rekening kreeg. Toch kwam de politie me achterna en sloeg me in de boeien.

Vier dagen bracht ik door in een politiecel. Ik kreeg nog net de kans om een noodbericht naar een vriendin te sturen, die meteen het boetegeld overmaakte. Maar vrijlaten? Ho maar. Vervolgens brachten ze me over naar een andere gevangenis, waar ik in een betonnen ruimte werd gestopt met drugscriminelen, fraudeurs, moordenaars en illegalen. Een vriendin vroeg de Nederlandse ambassade om hulp, maar die deed niets, behalve mij één keer bezoeken in de gevangenis.

Na negen dagen werd ik overgebracht naar een detentiecentrum in Bangkok, in afwachting van mijn uitzetting. Ik zag amper daglicht en kreeg niet de medicijnen die ik nodig had. Na nog vijftien dagen mocht ik eindelijk terug naar huis, op een ticket waarvoor mijn familie geld had ingezameld. Ik wist dat Thailand corrupt was, maar dit had ik nooit verwacht. Maar het meest geschokt ben ik over onze eigen ambassade. Die heeft mij echt aan mijn lot overgelaten.’