Samengestelde kunst
Illustreren doet Demi al zolang als haar geheugen rijkt. Ze is begonnen met het combineren van illustraties en foto’s toen ze zo’n (ja ja, wie kent ze niet) Hema-agenda op wilde leuken op de Middelbare school.
Wisperturig-aagje
Demi is, zoals ze zelf zegt, een wispelturige dame. Het ene moment is ze enorm druk en wordt ze constant afgeleid door een grappig geluid verderop of de film die in haar hoofd afspeelt en praat ze de oren van je hoofd. Dan ziet ze gekke gezichtjes in gevallen blaadjes die ze het liefste meteen wilt tekenen. Het andere moment kruipt ze het liefst op de bank om een trui te breien en wil ik alleen de geluiden van het weer buiten horen. Zo wisselt Demi regelmatig van de energie van een zesjarige naar die van een bejaarde.
Autonomie
Voor haar werk is autonomie het allerbelangrijkste. Het samenstellen van iets nieuws, met wat er al is. ‘Ik vind het belangrijk om oog te hebben voor hetgeen de factoren die meespelen in mijn werk van zichzelf hebben.’ In haar fotografie werkt ze altijd met een concept waar het model zelf ook veel invloed op heeft óf ze probeert zoveel mogelijk de persoon die ze fotografeert te laten zien zoals diegene is. In beide zit veel autonomie en daarmee wordt elk project ook echt een samenwerking. Wat haar het meeste inspireert in haar werk is; toeval, of gemaakte willekeurigheid. Mensen die lak lijken te hebben aan wat anderen van ze denken. Dat kun je zeker goed terug zien in haar werk, of dit nu gaat om fotografie of illustraties.
