Zeik illustraties: Nastia omschrijft wat niemand durft
Nastia vraagt zich zelf wel eens af of ze niet gewoon een beetje minder negatief moet zijn, maar daar stapt ze gelukkig altijd snel van af. Haar negativiteit zet ze namelijk om in hilarische en herkenbare illustraties. Wel eens bij Nastia in de trein gezeten, en zitten zeuren over hoe naar je leven is? Grote kans dat ze je geïllustreerd heeft.
Hartkloppingen
Haar hart gaat sneller kloppen van t-shirtteksten, mensen in scootmobielen, knalblauw en de ‘shhh-oorlog’ in de stiltecoupé. In haar werk houdt zij zich bezig met verwachtingen van andere, absurdisme, onzinnigheid en heel veel humor. Deze jolige Hagenees heet Nastia Cistakova en ziet illustreren als een extensie van haar gedachtes. Gefascineerd met ergernissen gaat ze aan de slag om iets constructiefs en vermakelijks te maken. Ze hoopt dat mensen herkenning kunnen vinden in haar werk. Haar inspiratie voor irritatie haalt ze uit alles om haar heen: aso’s in de trein, de grote waffel van haar vriendinnen en een lelijk park: je kunt het zo gek niet bedenken.
Een niet-kindvriendelijke kleurplaat
‘Van alles wat ik meemaak op een dag, maak ik een kleurplaat; dat houdt het zo lekker overzichtelijk.’ Aldus Nastia. Al haar frustraties pent ze neer van achter haar tekentafel. Illustreren is in feite een groot excuus om dagenlang te zeiken op moraalridders, preutsheid, de zinloosheid van het bestaan en onbegrip.. nou eigenlijk: op wat niet? ‘Met fijne lijntjes wek ik de suggestie van kwetsbaarheid in mijn werk. Ik maak mijn tekeningen zacht, zodat ze niet te hard lijken en ik niet te gemeen.’ Nou, Nastia, als jij gemeen bent, zijn wij dat dan vast ook: wij vinden je illustraties namelijk ontzettend herkenbaar.
