Van kopieermeisje tot girl boss
‘Op mijn zestiende begon ik te werken bij een uitzendbureau, als bijbaantje. Ik begon bij de kopieermachine, maar al snel werd ik intercedente. Toen ik ging studeren bleef ik bij hetzelfde uitzendbureau werken. Het was de bedoeling dat het een bijbaantje bleef, maar in plaats daarvan werd mijn studie een bijbaantje en ging al mijn aandacht naar mijn werk. Toen er een leidinggevende functie vrijkwam, heb ik mijn kans gegrepen. Een brutale heeft de halve wereld. Ik had al twee jaar gekeken naar hoe het moest en dacht dat ik het ook zou kunnen. Zes jaar lang was ik leidinggevende van een hele vestiging, terwijl ik ondertussen mijn diploma haalde. Toen ik twee jaar geleden meer uitdaging zocht, besloot ik iets voor mezelf te beginnen. Ik dacht aan een eigen uitzendbureau, maar belandde uiteindelijk in het vastgoed.’

Of je even koffie wilt halen?
‘De vastgoedwereld is, zoals iedereen vaak denkt, een echte mannenwereld. Mijn bedrijf adviseert, ondersteunt en regisseert in het beheer en behoud van vastgoed, dan hebben we het vaak over veel geld. Mijn bedrijf ondersteunt vastgoedeigenaren in alles wat met hun vastgoed te maken heeft, dat gaat van makelaardij tot beheer, advies en alles daaromheen. Ik kom maar weinig vrouwen tegen en ik merk regelmatig dat mannen het niet gewend zijn om met een vrouw te werken. Het is vaak genoeg voorgekomen dat ik binnen kom bij een meeting en dat een man vraagt of mijn baas ook nog komt, of erger nog: of ik even koffie wil halen. In het begin wilde ik me daar heel erg tegen verzetten en bewijzen dat ik óók hard gewerkt en gestudeerd had om dit werk te kunnen doen. Maar inmiddels trek ik me er niet meer zoveel van aan. Ik weet toch wel dat ik mijn werk goed doe. Zodra mijn cliënten dat zien sta ik ineens met tien tegen nul voor.’

Een fret en drie papegaaien
‘Als ondernemer ben je altijd druk. Soms kan ik mensen benijden die drie weken per jaar naar de camping gaan, daarna terugkomen en vervolgens negenenveertig weken lang van negen tot vijf naar kantoor gaan. Toch is het niets voor mij, ik word al zenuwachtig bij de gedachte. Ritme betekent voor mij achteruitgang en stilstand, en ik wil altijd vooruit. Maar als ik eens een keertje een dagje thuis op de bank doorbreng in mijn joggingsbroek, met SATC, mijn fret en drie papegaaien, ben ik intens gelukkig. Het vergt een hoop om mijn werk te kunnen doen, maar als je een droom hebt, dan kun je ver komen. Als je er maar voor gaat: als je niet begint, gebeurt er ook niks. En natuurlijk heb ik ook wel eens last van faalangst, maar als ik me de hele dag zou afvragen hoe ik overkom of wat mensen van me denken, dan zou ik binnen een halfjaar met een burn-out thuis zitten. Ik blijf dichtbij mezelf. Soms zeg ik per ongeluk ‘kut’ in een gesprek met iemand met een miljoenenportefeuille, maar omdat niemand dat doet, wordt dat juist gewaardeerd.’

Geld               
‘Werken zou je niet moeten doen vanwege het geld. Als je iets met je hart doet, volgt het geld vanzelf.’

Blunder 
‘Bij een belangrijke presentatie kwam ik er ter plekke pas achter dat mijn bloesje volledig doorzichtig was. Ineens stond ik in mijn bh voor een groot publiek.’

Ontspanning
‘Ik ben gek op schoenen en tassen en ik vind het heerlijk om het hok van mijn fret te verschonen en daarna te zien hoe hij in een heerlijk schoon hokje rond hobbelt.’