‘Het begon allemaal toen ik steeds vaker als dj op feestjes draaide en het me opviel dat de meeste dj’s allemaal V-hals T-shirts droegen, met kralenkettingen. Toen dacht ik: dat kan beter, je staat er tenslotte om je publiek te vermaken. Eerst was het nog een beetje lippenstift, toen ging ik haarstukken invlechten. Uiteindelijk liep het helemaal uit de hand tot mijn alias: Bunkerface. Als ik als Bunkerface kom optreden, zijn het vaak de gespierde jongens die vooraan staan te gillen en zonder shirt gaan staan housen. Hoewel het voor sommige mensen misschien best heftig is om mij zo anders te zien, is Bunkerface inmiddels als een warme jas voor mij.'

'Bunkerface voelt voor mij niet alsof het een heel ander personage is dan Stefan. Het is een uitvergroot deel van wie ik ben. Ik laat me inspireren door artiesten als Katy Perry, fantastisch hoe zij is vormgegeven. In het dagelijks leven werk ik als kunstenaar, waarbij ik ook popcultuur als inspiratiebron gebruik. Beeldend aantrekkelijk, maar het moet wel schuren. Ik maak bijvoorbeeld posters, waarbij het beeld er heel kinderlijk uitziet. Maar als je goed kijkt staan er allemaal lullen tussen. Net als bij Bunkerface: je weet niet helemaal wat je ziet. Een persoon die niet gebonden is aan gender vind ik heel fascinerend. Geen man, geen vrouw, maar alles daar tussenin. Dat geeft veel meer speelruimte. Ik hoef geen statement te maken met Bunkerface, ik vind het vooral leuk om alle kleuren van de regenboog te laten zien. Meegaan met de flow, maar nét anders. Zodat je mensen toch iets meegeeft.’