Emma
Nederland is volop in beweging. Van hot naar her, van supermarkt naar sportschool. We struinen wat af. Marjolein zoekt ze, vindt ze, ondervraagt ze en zet ze op de gevoelige plaat.
Het is net een foto, zoals ze daar bij het raam staat te roken, met haar koffie in het venster. Tussen de hijsen door vertelt ze ons wie ze is.
Wat ben je aan het doen?
‘Ik heb even pauze en dan sta ik hier altijd mijn sigaretje te roken. Ik werk als chef in een restaurant, hier op de hoek. Dit is voor mij en mijn collega’s een echte hangout, het is het beste plekje van de straat. Meestal hebben we hier zon.’
Je hebt een accent, waar kom je vandaan?
‘Ik kom uit New York City. Inmiddels woon ik negen jaar in Nederland, dus ik spreek een soort mengelmoes. Als ik samen met mijn buitenlandse vrienden ben, vragen mensen zich wel eens af wat voor taal we spreken, want dat is Nederlands en Engels door elkaar. Ik heb trouwens ook een Nederlandse achternaam, mijn familie komt namelijk uit Amsterdam.’
Hoe kwam jouw familie dan in New York terecht?
‘Mijn opa was een admiraal en mijn oma een officier. Tijdens de Tweede Wereldoorlog zat zij bij een grote verzetsgroep: het VHK, het vrouwenhulpkorps. Na de oorlog heeft zij zich jarenlang ingezet om de door de Duitsers gestolen kunst weer terug te brengen bij de rechtmatige eigenaren. In die periode leerde zij mijn opa kennen en zijn ze via de beroemde Holland Amerika Lijn in New York terechtgekomen, waar mijn vader opgroeide en ik uiteindelijk werd geboren.’
Echte pioniers dus?
‘Jazeker. Mijn moeder gek genoeg ook. Zij is een Transylvaanse vluchteling, die ook door moeilijke omstandigheden in haar thuisland terecht kwam in New York. Het niet wonen in een thuisland zit dus in mijn bloed. Door mijn familie voel ik me verantwoordelijk om bewuste keuzes te maken in het leven. De generaties voor mij hebben gestreden om hier te zijn. Dat doe ik ook, dat is de reden dat ik in Amsterdam woon. In Amerika was ik de persoonlijke chef voor het hoofd van de Columbia University en werkte ik als souschef in een groot restaurant. In New York moet je heel hard werken om alles te kunnen betalen. Hier, in Amsterdam, wordt er echt geleefd. Natuurlijk mis ik mijn familie, maar het hebben van een normaal bestaan, met goede sociale voorzieningen, is hier zo veel makkelijker dan in Amerika. En ja, Trump. Dat is geen grap hoor. Met mijn hart zou ik voor New York kiezen, maar met mijn hoofd kies ik voor Amsterdam.’
Lees hier meer verhalen...