Even terug naar twaalf jaar geleden. De vonk sloeg over in Amsterdam.
Chantal: ‘Ja, normaal komen we nooit op het Marie Heinekenplein, maar nu zaten we daar allebei op het terras. Ik met twee vriendinnen, hij met een collega. Mijn vriendin zei: dat is een knappe man. En ik dacht: die kén ik, die knappe man. Als tiener heb ik ooit op zijn dochter gepast. Normaal ben ik best gesloten en zal ik mensen op een terras niet snel mijn nummer geven, maar nu liep ik langs zijn tafeltje en zei: ‘Hé, jij bent toch Marco?’’
Marco: ‘Ze gaf me haar nummer en zei: bel een keer.’
Chantal: ‘En hij: niet bellen, geen berichtje, niks.’
Marco gniffelt: ‘Nee, dat ga ik niet doen. Dat vond ik zo needy. Bovendien had ik nog een relatie. Die ging niet denderend, maar toch.’
Chantal: ‘Wel zo netjes.’
Marco: ‘Maar na een tijdje, toen mijn relatie nog slechter ging en zij in het buitenland zat, dacht ik: laat ik eens bellen.’
Chantal: ‘Toen gingen we eten.’
Marco: ‘En toen heb ik de hele avond zitten luisteren naar verhalen over je nieuwe vriend.’
Chantal schuldbewust: ‘Ja, ik was toen net verliefd. En ik dacht: jij hebt óók nog een relatie. Maar achteraf dacht ik wel: shit, het zal maar je man zijn. Hoe leuk.’
Marco: ‘Terwijl ik naar mijn auto liep ben ik wel drie keer in de lucht gesprongen en heb ik een of andere krachtterm geroepen, ik weet niet meer welke, ik denk kut. Hier moet ik niet nog een keer mee afspreken, dacht ik. Niet zo lang ik die relatie heb.’  

Slechte timing dus. Hoe werd het dan tóch wat?
Chantal: ‘We hielden wel contact. En op een gegeven moment waren onze relaties uit.’
Marco: ‘En toen stond jij ineens voor de deur.’  

In de stromende regen zeker.
Marco: ‘Nou, daar komt het eigenlijk wel op neer, haha. Daar stond ze, met een fles wijn.’
Chantal: ‘En toen ben ik eigenlijk niet meer weggegaan, toch?’
Marco: ‘Ze bleef slapen, en de volgende dag liet ze wat staan, een tandenborstel. Zo van: ik kom weer terug. Dat vond ik zo lief.’  

Lees het hele interview in het julinummer van &C ‘Lang leve de man’, dat nu in de winkels ligt.