Gij Zult Te Allen Tijde Uzelf Blijven
We hebben 'jezelf blijven' hoog in het vaandel. En dat is natuurlijk niet onterecht. Want je bent geweldig zoals je bent, met al je maffe eigenaardigheden. Een partner die dat niet ziet, is waarschijnlijk geen goede partner. Misschien heb je die les al eens geleerd in een eerdere relatie, toen hij of zij een ­probleem maakte van jouw wekelijkse kroegavond en je stimuleerde om gluten af te zweren, terwijl je leeft voor bier en pizza. Of toen jij op sabbatical wilde naar Zuid-Amerika, maar je wederhelft niet verder wilde dan Zuid-Holland. Toen jij zin had om elk weekend een gat in de dag te slapen, maar je schoonmoeder al om halfnegen op de stoep stond voor een kop bijkletskoffie. (En vooral: om op te merken dat je weleens wat vaker een ­doekje over het aanrecht mag halen.) Allemaal geen redenen om het bijltje erbij neer te gooien – geen relatie is compromisloos, toch? Maar o wat was je blij toen je na de breuk weer naar ­hartenlust brood naar binnen kon schuiven, airmiles bij elkaar kon harken en op zondagochtend kon blijven liggen stinken. Je bezwoer jezelf: Dit. Nooit. Weer.

Lees ook: 5 dingen die je nooit moet opgeven in een relatie

Alleen-angst
Werden getrouwde vrouwen tot 14 juni 1956 nog als '­handelingsonbekwaam' gezien en mochten ze in hun eentje nog geen bankrekening openen, anno 2020 hebben we allang geen weder­helft meer nodig. Een partner is vooral nice to have. Geld verdienen, een huis kopen, uit eten gaan, de wereld over reizen, een kind baren, Netflix binnenstebuiten keren, een lamp ophangen – het kan allemaal prima alleen. Of je dat ook leuk vindt, is een tweede. Want het relatie-ideaal zit er bij de meesten nog behoorlijk ingebakken. De datingapps klotsen tegen de plinten, Hollywoodfilms eindigen zelden met een gelukkige­ ­single aan een table for one en wie dertig is en relatieloos, krijgt op elk feestje de onvermijdelijke vraag: 'En eh, wanneer neem jij nou weer eens iemand mee?' Misschien wacht er in jouw ideaalplaatje ook wel iemand van vlees en bloed op je na een lange werkdag, in plaats van iemand wiens voederbakje je moet vullen.

We kunnen het niet helpen
Mensen zijn nou eenmaal sociale wezens, zegt zelfhulpgoeroe Jan Geurtz, onder meer bekend van zijn boek Verslaafd aan liefde. 'Zonder anderen kunnen we niet overleven, dat leren we al van jongs af aan. In ons eerste levensjaar kunnen we niet zonder de veiligheid, liefde en voeding van onze ouders. Anders gaan we dood. Ook al geldt dat niet voor volwassenen, die eerste periode is vormend voor de rest van je leven. Zet volwassenen een paar dagen alleen in een kamer en de meesten worden gek.' Dat is niet zozeer omdat we niet zonder andere mensen kunnen, zegt Geurtz, maar ­omdat we dénken dat we dat niet kunnen. Die angst om alleen te zijn levert niet altijd de beste relatie­ keuzes op, denkt David de Kock, die zijn bekende coachings­programma 365 dagen succesvol sinds een paar jaar ook toepast op liefdesrelaties. 'Om maar niet alleen te zijn, kiezen mensen soms niet voor een relatie met de meest passende persoon, maar met degene die beschikbaar was.' En dat is ­natuurlijk vragen om problemen.

Benieuwd waarom het zo belangrijk is om zo lekker jezelf te blijven? Je leest het hele artikel nu in het augustusnummer van &C 'Alles voor de liefde', dat vanaf nu in de winkels ligt, of op Blendle. Het nummer kun je ook hier bestellen.