Modejournalist Mehtap Gungormez (33) vindt, ondanks dat ze zegt zich geen feminist te voelen in de klassieke zin, wel allemaal dingen over vrouwen. Heel veel dingen, zelfs. Waarvan het mooiste idee misschien wel is dat we moeten stoppen elkaar powervrouwen te noemen, want daarmee impliceer je dat het woord vrouw een gebrek aan power heeft. Het zou ook een pleonasme kunnen zijn, maar in ieder geval klopt het niet. In de toekomst rijdt ze haar eigen Porsche en heeft ze een villa aan het strand, als dat haar zo uitkomt. Want nog zo’n goed idee: vrouwen moeten het belang van genoeg eigen geld verdienen niet onderschatten en zich er ook niet voor schamen. Het geeft namelijk vrijheid.

Hoe verdien je je geld?
‘Als modejournalist. Ik ben mannenmoderedacteur bij Textilia, een modevakblad. Ik houd alle ontwikkelingen bij voor een heel goed geïnformeerd publiek, retailers, buyers en andere mensen uit de industrie. Daarnaast schrijf ik voor FD Persoonlijk, werk ik als copywriter en geef ik les aan modestudenten op de kunstacademie in Rotterdam.‘  

Kun je hiervan leven?
‘De journalistiek is geen vetpot. Ik heb heel erg geïnvesteerd in mijn opleidingen, ben universitaire geschoold en als ik wat ik verdien dan vergelijk met wat bijvoorbeeld een consultant verdient, dan vind ik het bizar weinig. Je moet veel kennis en talent in huis hebben om te kunnen doen wat ik doe en toch krijg je als journalist minder betaald dan bijvoorbeeld een stylist die een commerciële klus doet. Ik vind dat heel scheef.’  

Merk je ongelijkheid tussen mannen en vrouwen in je beroepsveld? 
‘In de modejournalistiek zijn er weinig mannen. Als ik mezelf vergelijk met mijn mannelijke vrienden, die niet hetzelfde beroep uitoefenen maar wel in dezelfde industrie werken, dan is het grootste verschil dat zij veel beter kunnen onderhandelen. Ze leggen de lat veel hoger. Vrouwen denken eerder: ik ben blij dat ik dit bedrag kan krijgen. Mannen durven eisen te stellen.’   

Waar komt de bescheidenheid van vrouwen vandaan, denk je? ‘Ik denk dat vrouwen meer compassie hebben met de ander, ze voelen veel dingen sneller aan. Wat een groot voordeel is, maar het kan ook een nadeel zijn: vrouwen vullen veel te snel voor een ander in wat hij of zij denkt.’   

Welke ‘vrouwelijke’ karaktereigenschap zou je willen lozen? ‘Ik zou iets minder bescheiden willen zijn. Bescheidenheid heb ik van mijn moeder meegekregen. Zo ben ik opgevoed. En de hang naar perfectionisme, nog zoiets dat ik heb meegekregen, zou ik ook willen lozen. Ik ben haast nooit tevreden. Ik leg de lat zo hoog voor mezelf, dat die bijna nooit haalbaar is en ik constant een onbevredigd gevoel behoud. Vrouwen zouden daarin ook eerlijker naar elkaar moeten zijn en niet de perfecte moeder of vrouw moeten uithangen. Je kwetsbaar opstellen en toegeven dat het even niet zo goed lukt allemaal, vind ik veel sterker.’   

Welke ‘mannelijke’ karaktereigenschap zou je willen hebben? ‘Besluitvaardigheid. Dat je gewoon in één keer de knoop doorhakt. Bam. Ik zou ook iets meer schijt willen hebben. Minder willen pleasen en een schuldgevoel hebben. Dat is mijn grootste valkuil en die van veel vrouwen om mij heen. Tegelijkertijd vind ik het jammer dat vaak wordt verwacht dat sterke vrouwen mannelijke eigenschappen zouden moeten bezitten. Gechargeerd gezegd: mannelijk is sterk, vrouwelijk is zacht. Ik denk juist dat vrouwen hun ‘vrouwelijke’ kwaliteiten moeten koesteren; daar zit juist heel veel kracht in. Vrouwen kunnen snel schakelen, denken vooruit en kunnen zich goed inleven. Volgens mij allemaal eigenschappen die we op allerlei vlakken, in de politiek, het bedrijfsleven, hard nodig hebben.’ 

Op welke ‘vrouwelijke’ eigenschap ben je het meest trots? ‘Mijn intuïtie. Dat is echt mijn raadgever. Als mijn gevoel nee zegt, doe ik het niet. En dat ik me kwetsbaar en eerlijk opstel. Ik haat het als mensen een masker opdoen en zich anders voordoen dan ze zijn. In kwetsbaarheid schuilt zoveel kracht.’

Wat heeft je intuïtie je gebracht? ‘Mijn opleidingen, onder andere. Na het gymnasium wilde ik eigenlijk naar de kunstacademie, maar ik ben toch eerst naar de universiteit gegaan. Tijdens mijn studie algemene cultuurwetenschappen ben ik alsnog een jaartje naar de kunstacademie gegaan om erachter te komen dat ontwerpen helemaal niets voor mij is. Toch leerde ik er dat ik wel creatief ben, maar dat ik geen ‘maker’ ben. Dat vind ik wijze lessen. Op je intuïtie afgaan betekent niet dat de uitkomst altijd goed is. Je leert gewoon steeds beter wie je bent en wat wél past. En de kinderen, die kreeg ik ook heel intuïtief. Of misschien is dat gewoon de natuur.’

Wie is jouw vrouwvoorbeeld? ‘Ik vind mijn moeder inspirerend en sterk omdat ze ons grotendeels als alleenstaande vrouw heeft opgevoed. Hoewel ze het soms ook zwaar had, heb ik haar nooit ongelukkig gezien. Dankzij haar zijn mijn zussen en ik waar we zijn. Ze had een heel duidelijk doel voor ogen: je gaat naar deze school en je gaat altijd een stapje verder dan ik heb kunnen doen. Mijn zussen en ik hebben allemaal een heel mooi leven, dankzij haar. Ik vind de nieuwe feministen zoals actrices Meryl Streep en Robin Wright, die zich uitspreken over ongelijke salarissen in Hollywood, ook heel stoer. Ik vind het knap dat je je in zo’n conservatieve industrie en conservatief land zo’n onderwerp durft aan te kaarten, met de kans dat je daardoor minder rollen zult krijgen.’ 

Zie jij jezelf als feminist? ‘Niet op de klassieke manier, maar ik ben er wel van overtuigd dat er meer kracht zit in vrouwen dan dat er over het algemeen gedacht wordt. Te allen tijde aardig en positief blijven is ook een kracht. Waarom moet je dan per se bitchy zijn om sterk over te komen? Wat ik lastig vind aan het huidige feminisme zijn woorden zoals powervrouw. Daarmee impliceer je dat de vrouw van oorsprong geen power heeft. Daar moeten we vanaf. Ik vind ook niet dat je ergens voor moet strijden, maar dat je je moet focussen op wat er wel is. Dan kun je alleen nog maar meer groeien. Desondanks vind ik het stoer en belangrijk dat vrouwen hun mond opentrekken over ongelijkheid.’

Op wat voor manier draag jij bij aan het feminisme? ‘Als ik een inspiratie kan zijn voor vriendinnen die ook kinderen hebben en tegelijkertijd werken, vind ik dat al een mooi resultaat. Ik heb overigens heel veel respect voor vrouwen die thuisblijven bij hun kinderen, want ik zou het echt niet kunnen. Dat terzijde. Ik heb soms het idee dat door de emancipatie van de vrouw het ons nóg moeilijker is gemaakt. We hebben er gewoon meer functies bijgekregen, we moeten zoveel ballen in de lucht houden. We willen die sexy vriendin zijn, een Instagramwaardig leven hebben en veel geld verdienen, maar voelen ons ook genoodzaakt de was bij te houden en een blinkend schone keuken te hebben. Soms is het daardoor allemaal veel te veel en ben ik non-stop aan het huilen. Om de volgende dag weer de schouders eronder te zetten en door te gaan. Mannen kunnen ook makkelijker voor zichzelf kiezen en stappen makkelijker eruit – ze kunnen meer schijt hebben - terwijl vrouwen veel meer verantwoordelijkheid voelen op alle vlakken. Met als gevolg dat we een groter schuldgevoel hebben wanneer we besluiten voor onszelf te kiezen. Toch is dat laatste wel erg belangrijk, denk ik. Ik ben een leukere moeder als ik vaker voor mezelf kies, dus is het indirect ook beter voor mijn gezin.’

Wat is je ideale toekomstbeeld voor jezelf? ‘Dat ik alle vrijheid heb, in allerlei opzichten. Ik wil totaal vrij zijn om die villa te kopen aan het strand of in een Porsche te rijden. Dit klinkt misschien materialistisch, maar ik voel me gelukkig als ik precies kan doen wat ik wil, van mijn eigen geld. Ik denk dat vrouwen het belang van eigen geld, en de vrijheid die dat brengt, onderschatten. Genoeg geld hebben maakt je onafhankelijk. Voor vrouwen in het algemeen hoop ik dat we eindelijk een balans vinden tussen onze ‘vrouwelijke’ eigenschappen – waar veel kracht in zit – en ‘mannelijke’ eigenschappen, zoals iets vaker voor onszelf kiezen en voor onze rechten opkomen. We hebben al zoveel bereikt. Als ik nu kijk naar Turkije en andere Islamitische landen, dan doet het me pijn te zien wat voor een rol de vrouw daar nog bekleedt. Vrouwen moeten het leven naar hun hand gaan zetten.’

concept en fotografie: VILAIN & GAI
tekst: Marjolein Stormezand
MUA: Luna van Herwijnen 
Styling items via Kult & Ace, U-pr Amsterdam en Spice PR