Reisjournalist Veerle Witte (29) schrijft voor titels zoals National Geographic en de Volkskrant én is oprichter van Travel Diaries: een web-applicatie waarmee reizigers een persoonlijk reisdagboek kunnen ontwerpen, delen en bestellen. Een succesvolle onderneming. Travel Diaries heeft wereldwijd 30.000 gebruikers en via de site worden duizenden dagboeken geprint. En dat terwijl ze door haar schrijfklussen en reizen niet eens fulltime aan het platform kan werken. De afgelopen tweeënhalf jaar is ze namelijk wel achttien keer op reis geweest. Veerle doet volgens ons precies dát, waar velen van dromen: reizen, schrijven en een eigen onderneming runnen. Een prima Feminazi dus.   

Zie jij jezelf als feminist?   ‘Ik ben er nooit zo bewust mee bezig geweest. Voor mij is het vanzelfsprekend dat ik dezelfde rechten heb als een man. Dat is wel een luxepositie, daarvan ben ik mij bewust. Ik heb het geluk gehad dat ik ben opgegroeid in een bepaald milieu, maar ik zie ontzettend veel ongelijkheid, overal waar ik kom. En niet alleen voor vrouwen, maar überhaupt, voor de mens. En dat trek ik me erg aan. In de toekomst hoop ik met de winst uit mijn bedrijf minderbedeelden te kunnen helpen.   

Wat deed je tien jaar geleden?   ‘Toen was ik 19 en studeerde ik toegepaste taalkunde in Antwerpen.’   

Wat vind je de grootste zonde van de mens?   ‘Dat hij egoïstisch is.’

Ervaar je ongelijkheid tussen mannen en vrouwen in jouw werk? ‘Nou, niet bewust. Ik zie wel meer mannen in mijn bedrijfstak. Reisjournalisten zijn vaak man, de reisblogger is eerder een vrouw. Het ligt gevoelig tussen deze twee groepen. Veel reisjournalisten van de oude garde voelen zich bedreigd door jonge vrouwelijke bloggers. Reisjournalisten moeten zich houden aan bepaalde regels en proberen verdiepend te werk te gaan, terwijl reisbloggers in hun ogen maar doen wat ze willen en hun werk inpikken. Ze reizen de hele wereld over, maken een selfie op een mooie plek, maar hebben geen echte interesse voor de natuur en de cultuur. Dat is de algemene opinie. Nu deze twee groepen steeds vaker met elkaar op (pers)reis moeten, botst dat af en toe. Ik denk daar overigens anders over: er zijn bloggers die slechte content leveren en bloggers die heel goede content maken. Aan de andere kant, als bloggers slechte content leveren, alsnog chapeau, je hebt wel een blog met duizenden volgers uit de grond gestampt. Je moet het werk niet onderschatten.’

 Wie is je vrouwvoorbeeld? ‘Anna Nooshin. Dat vind ik zo’n inspirerende vrouw, zo erg van nu. Zo’n meid die alles doet, alles aanpakt en keihard werkt. Niet lullen, maar poetsen.’

Hoe probeer jij zelf een voorbeeld voor andere vrouwen te zijn? ‘Ik vind het belangrijk om vrouwen in mijn omgeving te stimuleren om hun dromen waar te maken. Ik merk dat veel mensen zich tegen laten houden door angst, terwijl ik juist geloof dat je risico’s moet durven nemen om verder te komen in het leven. Ondernemen is niet altijd makkelijk en brengt veel onzekerheden met zich mee, maar ik zou het nooit meer anders willen. Het geeft zoveel vrijheid en voldoening. De ingrediënten voor succes bestaan in mijn ogen uit kennis, keihard werken, samenwerken, een groot netwerk opbouwen en daar zuinig op zijn. Maar bovenal denk ik dat het voor vrouwen belangrijk is om positief in het leven te staan en lef te tonen. Ik heb regelmatig nieuwe opdrachten binnengehaald door iemand brutaal te benaderen. Niet geschoten is altijd mis.’

Heb jij je werkdrive van huis uit meegekregen? ‘Mijn moeder zei altijd dat het niet uitmaakt wát je doet, als je er maar gelukkig van wordt. Maar ze heeft me ook geleerd dat je hard moet werken om je doelen te bereiken. Ik ben grotendeels opgegroeid zonder vader. Dat heeft me pijn gedaan en tegelijkertijd sterk gemaakt. Ik wilde bewijzen dat ik het prima zónder hem kon. Dat ik hem niet nodig had om uit te groeien tot wat ik nu ben. Maar het zal altijd wel in me. Op mijn basisschoolrapport stond al dat ik dominant was; ik wilde van jongs af aan al de baas zijn en dingen graag op mijn manier doen.’  

Is je moeder een feminist? ‘Ik vind mijn moeder een heel sterke vrouw. Ze heeft geen man nodig om het leven voor elkaar te krijgen. Ze werkt hard en is er altijd voor haar kinderen geweest. Ze is positief, dat maakt haar krachtig.’

Waar fantaseer je over voor het slapen gaan? ‘Over werk en wat ik de volgende dag allemaal moet doen. Niet echt een spannende fantasie. Ik word soms zelfs wakker omdat ik droom over nieuwe plannetjes en projecten. Ik probeer dit los te laten door niet meer laat mijn mail te checken of op mijn telefoon te kijken. Ik word door weinig slaap ook niet beter in mijn werk, dus het heeft geen zin.’

 Intelligentie of looks? ‘Intelligentie.’

 Welk lichaamsdeel heeft jouw voorkeur bij een man? ‘De torso. En dan een beetje breed.’

 Mogen ze wel of niet aan je tepels komen? ‘Wel. Maar niet heel de tijd.’

 Wat is je grootste seksblunder? ‘Op een heel verkeerd moment liet ik een gigantische scheet. Het was ook nog eens de eerste scheet die ik bij mijn vriend heb gelaten. We moesten er keihard om lachen, dat wel.’ 

Bakfietsvader of zakenman? ‘Bakfietsvader.’

Val je op jongere of oudere mannen? ‘Ouder. Maar niet twintig jaar ouder of zo.’

Wat is de oplossing voor wereldvrede? ‘Meer geven om anderen. Als we allemaal een klein beetje geven, dan zouden zoveel problemen worden opgelost.’

Hoe probeer je bij te dragen aan een positief vrouwbeeld? ‘Door gewoon voor alles te gaan. Je hebt als vrouw voordelen, die je naar je hand kunt zetten. Juist omdat je onderschat wordt.’

Wat vind jij mooie mannen? ‘Zuid-Amerikaanse mannen. Ze zijn wel klein.’

Hoe flirt jij? ‘Door een beetje lief en schattig te zijn en toch te laten zien dat er wat onder zit. Door iets te vertellen te hebben. Mannen vinden die combinatie vaak interessant. Mijn vriendinnen vinden mij trouwens heel flirterig.’

Waar ben je over tien jaar? ‘Ik hoop dat ik verder ben gegroeid in mijn carrière als journalist. Dat ik mij niet meer alleen richt op reizen, maar dat de onderwerpen waarover ik schrijf breder zijn. En dat Travel Diaries is uitgegroeid tot een miljoenenplatform. Dat blijft mijn grootste droom.’