Paula (39): ‘Een wc die verstopt is geraakt door tampons staat toch wel in de top drie van smerigste dingen die ik ooit heb gezien. Toen het mij gebeurde, kon ik het godzijdank zelf oplossen. Je moet er toch niet aan denken dat je een loodgieter moet bellen voor zoiets? Vreselijk gênant. Ja, het is allemaal heel natuurlijk en menselijk, die menstruatie, maar ik vind het goor. Ik had mijn lesje geleerd nadat ik kokhalzend tot aan mijn elleboog in mijn wc zat om een stuk of tien oude tampons uit de hoger gelegen bocht van de buis te vissen: vanaf die dag wikkelde ik mijn gebruikte tampons in (veel) wc-papier en gooide ze weg.

Lees ook: Gênant: Karen stalkt haar date op Facebook en hij komt erachter

In de badkamer stond al een afvalemmertje, voor de wc kocht ik er nog een. Mijn vriend en ik waren nog maar een paar maanden bij elkaar, alles was nog spannend en nieuw. Ik was nog lang niet op het punt dat ik scheten liet in zijn bijzijn, of dat ik OB-plasticjes of maandverbandzakjes liet rondslingeren. Bij mij komt dat punt trouwens sowieso nooit, nu ik erover nadenk. Misschien is het overdreven, maar ik vind dat je als vrouw sommige dingen voor jezelf moet houden – ik scheer mijn oksels ook niet waar mijn partner naast staat en plas zelfs in lange relaties gewoon lekker met de deur dicht. Maar in de beginfase van een relatie ben ik nóg spastischer.

Die avond was mijn vriend bij mij thuis, hij zou blijven slapen. Hij had zijn hond meegenomen. Ik hield van honden en deze was ook best lief, maar behoorlijk druk, en niet al te best opgevoed. Hij bedelde veel en je kon geen vijf minuten een open vuilniszak laten staan zonder dat hij er meteen met z’n kop in zat. De hond vond mijn bovenverdieping waarschijnlijk extra boeiend omdat hij er zelden kwam; het was misschien de derde keer dat mijn vriend bij mij sliep. Als een Duracell-konijn op Prozac rende het beest manisch kwispelend elke kamer in en uit.

Mijn vriend en ik waren in mijn slaapkamer toen de hond daar naar binnen rende. In eerste instantie kon ik niet goed zien wat hij in z’n bek had, maar toen ik het zag, schoot mijn hartslag omhoog. Ik voelde mijn gezicht warm worden. De hond rende rond met een bebloede tampon, die vrolijk vanuit een prop wc-papier tussen zijn tanden bungelde. Hoewel ik nogal fel ‘laat maar, ik pak het!’ riep, rende mijn vriend achter zijn hond aan om het ding af te pakken. Ik probeerde tegelijkertijd hetzelfde te doen, wat voor een buitenstaander ongetwijfeld een hilarisch gezicht zou zijn geweest, maar ik kon wel janken. Het lukte mijn vriend uiteindelijk om de tampon uit de bek van zijn hond te grissen. Hij bleef er koel onder en verrekte geen spier, maar zijn ogen verraadden dat hij het niet al te fris vond. Hij gooide het vieze ding in de wc. Eén seconde lang dacht ik: doe maar niet, maar ik zweeg.’

Dit verhaal verscheen in de vorige editie van &C. Deze maand: een ondergoedfoto die bij de verkeerde persoon belandt...