Poenpraat #42: 'Ik zou best iets minder mogen uitgeven aan whiskey'
In onze rubriek Poenpraat praten we over poen. Cash. Knaken. Doekoe. Over geld dus. Elke week vertelt een lezer hoeveel diegene de afgelopen week heeft uitgegeven en waaraan. Deze week loeren we in het huishoudboekje van Chiara.
Naam: Chiara
Leeftijd: 24 jaar
Beroep: verloskundige en klinisch chemisch laborant als oproepkracht
Woonsituatie: huurappartement gedeeld met mijn kat
Netto-inkomen per maand: € 2.700
Vaste lasten per maand:
Woonlasten: € 1.035 inclusief
Internet: € 41,50
Telefoonrekening: € 21
Zorgverzekering: € 102,50
Sportabonnement: € 45
Spotify: € 10
Netflix: € 15
Videoland: € 9
Auto verzekering: € 55
Overige verzekeringen: € 250
Pensioenfonds verloskundige: € 200
Lees ook: Poenpraat #41: 'Vanaf volgende maand ben ik werkloos'
En dan blijft er over: € 916
'Elke week betaal ik ongeveer € 30 aan boodschappen. Dit bedrag is genoeg voor gezonde voeding voor mij én mijn kat. Het lukt trouwens alleen voor dit bedrag als ik de boodschappen doe op de zaterdagse markt, wat vrijwel altijd het geval is. Hier zitten soms uitschieters bij, als ik die ene fles whiskey bijvoorbeeld niet kan weerstaan. Of wanneer de Italiaanse vleeswaren in de aanbieding zijn, dan zit ik zo op € 50 per week. Verder doe ik lang met mijn kleding. Het hoeft niet per se van een merk te zijn, maar ik koop ook geen troep. Per maand geef ik er gemiddeld rond de € 50 aan uit. Dit is dan vaak sportkleding of een nieuw uitgaanstopje. In de winter zijn de uitgaven wat hoger, omdat ik dan een winterjas en goede laarzen koop. Dat zijn dure krengen, maar gelukkig is zomerkleding goedkoper.'
Spaarsaldo: € 13.500
'Elke maand probeer ik € 500 te sparen, maar dit lukt helaas niet altijd. Dat is vooral afhankelijk van het aantal verjaardagen van vrienden in die maand. Ook ligt het aan wat voor humeur ik heb. In deze coronaperiode kan ik bijvoorbeeld af en toe wel wat meer wijn drinken, en ik hou ook van een lekker glas whiskey.'
Ben je tevreden met je inkomen?
'Tevreden? Ach, het kan en mag altijd meer. Maar ik doe het prima op deze arbeidsmarkt denk ik. Het werk als verloskundige is wel zwaar: onregelmatige tijden, 24- of 48-uurs diensten en in de nachten vaak op pad, en dat alleen. Het vergt dus wel wat motivatie en discipline om dit vak te beoefenen. Je hebt immers te maken met leven en dood. Om die reden mag het van mij wel wat beter betaald worden.'
Valt het mee of tegen?
'Bleh, het valt tegen! De whiskey deze week zorgde voor een uitschieter, ik vind € 60 voor boodschappen best veel. En het aantal cadeautjes dat ik voor mezelf kocht liep ook uit de hand, dus dit was niet zo'n beste week. Maar aangezien mijn relatie nog maar kort geleden is gestrand, vind ik wel dat ik de cadeaus verdiend heb.'
Waar geef je meestal het meest aan uit?
'Dan toch wel aan boodschappen. Ik kan echt van lekker eten genieten. Er komen geregeld vrienden een hapje mee-eten. Ook vind ik het leuk om af en toe buiten de deur te eten.'
Lees ook: Poenpraat #40: 'Die 1800 euro voor een laserbehandeling was overbodig'
Vanaf welk bedrag stuur jij een tikkie?
'Dat ligt eraan, ik stuur weinig tikkies. Vaak krijg je er namelijk net zo hard weer een terug op een ander moment, bijvoorbeeld als ik wat met iemand ga drinken op het terras. De ene betaal jij, de andere keer ik, dat vind ik fijner. En ik ben juist van het cadeautjes geven. Misschien iets té gul? Nee, ik ben verstandig-gul. Denk ik.'
Hoe bespaar je geld aan het einde van de maand?
'Door toch maar niet die whiskey te kopen, die kan ik best wat vaker laten staan. En misschien is het ook geen gek idee om een week geen bosje bloemen in huis halen.'
Gierige griet of gulle gever: in welke categorie val jij?
'Gul dus, want ik geef graag cadeautjes en verstuur niet vaak tikkies. Maar, het moet wel eerlijk blijven. Mensen die van je gaan profiteren, meerdere malen, zonder het ooit terug te doen, daarvan gaan m'n haren rechtovereind staan!'
Wat zou je willen veranderen aan je uitgavenpatroon?
'Eerlijk gezegd niet zoveel. Kijk, meer sparen voor mogelijk een toekomstige koopwoning is natuurlijk een doel. Maar deze coronatijden laten me ook alleen maar harder beseffen dat het leven erg fragiel kan zijn. Mijn vak laat me dat gemiddeld al vaker beseffen dan andere beroepen denk ik. Maar door zo'n virus heb ik nog meer de drang om van het leven te genieten op een zo verstandig mogelijke manier. Op mijn rug heb ik een paar jaar geleden klein 'Hic et nunc' getatoeëerd, wat 'hier en nu' betekent in het Latijn. Dat is mijn motto!'