Selfie fictie
De pruillip, de zeer goed ingestudeerde zo-lijken-mijn-ogen-gigantisch-pose, een foto van boven; het is bijna acrobatiek om de beste selfie te schieten. Maar deze noeste arbeid wordt niet altijd beloond. Want vinden anderen onze 'geslaagde' selfies wel zo mooi?
Waar is de digi-love?
Je klikt, bewerkt, klikt er nog een paar, verandert van pose, verandert de lichtinval; voordat de beste plaat gekozen kan worden gaat er heel wat gestoei met de telefoon aan vooraf. En als je de beste foto eenmaal op Instagram hebt geslingerd is het wachten op de likes en de digi-love. Maar, ehh, dat valt vies tegen. Want volgens een recent onderzoek zijn de selfies die jijzelf heel mooi vindt, voor anderen vaak niet de beste moneyshots van jouw snoet. Kortom: geen like, geen glorie.
Selfie-paradox
En daar zit de kruks. Want ondanks dat jij je op je allerknapst voelt - en nog een paar keer inzoomt voor bevestiging - hebben je volgers een heel ander gevoel bij jouw foto's. Onderzoekers aan de Universiteit van München hebben dit fenomeen onderzocht. Volgens de hoofdonderzoeker, Sarah Diefenbach, bestaat er een zogeheten 'selfie-paradox'. Dit houdt in dat er een duidelijke tegenstelling is als het aankomt op wat mensen van hun eigen selfies vinden en wat mensen van andersmans selfies vinden. We hebben een andere manier van beoordelen dan de mensen die onze foto's bekijken.
Selfie fanatiekelingen
Voor deze conclusie heeft het onderzoeksteam een groep proefkonijnen ondervraagd. Zo plaatst ruim 77 procent van de proefkonijnnen elke maand, week of dag nieuwe selfies op Instagram. Maar ruim 82 procent gaf aan dat ze juist minder vaak selfies op social media willen zien. Plus, mensen zien foto's die ze van zichzelf hebben geschoten anders, dan foto's van andere mensen. Zo beoordelen we onze eigen selfies vaak beter (authentieker, geslaagder, knapper) maar die van andere zien we vaak als narcisme of vraag naar bevestiging. Kortom: wat wij leuk en knap vinden aan onze eigen foto's, vinden we bij foto's van anderen vaak 'gemaakt'.