Wat doe je als je niet in de smaak valt?   Taylor Swift, al jaren een geliefd doelwit, deed er haar voordeel mee. Haar remedie leverde haar zelfs drie Grammy-nominaties op! Listen and learn!

Taylor hate
Waar komt al die haat voor Taylor vandaan? Hiervoor moeten we terug naar het begin van haar carrière. Taylor groeide op in Tennessee, maar verhuisde op haar veertiende naar Nashville waar ze niet veel later haar eerste platencontract tekende. Ze scoorde een aantal hits als countryzangeres. Ze was nog maar een tiener en haar muziek was vrij braaf en bubbly. 

Haar grote internationale doorbraak kwam toen haar muziek minder country en meer poppy werd. En toen begon ook de kritiek. Met als één van de hoogte- (of misschien beter gezegd diepte-) punten: Kanye West die in 2009 het podium van de MTV Video Music Awards op rende om niet alleen haar microfoon, maar ook haar moment of fame te stelen. De reden: hij vond het onterecht dat Taylor de VMA voor Best Female Video won, Queen Beyoncé had hier volgens hem veel meer recht op.

Tay Tay zette door en won een reeks felbegeerde prijzen. Dat betekende nog niet dat ze de critici ook kon overtuigen van haar talent of goede bedoelingen. Toen ze in 2010 vier Grammy’s in de wacht sleepte en daarmee won van Lady Gaga en Beyoncé, barstte er een tsunami aan kritiek los. Er verschenen artikelen met titels als ‘Taylor Swift is a feminist’s nightmare’ en werkelijk iedereen leek overal een mening over te hebben. De eerste single van haar nieuwe album 1989 was haar antwoord op al dit commentaar: Shake It Off!

Shake It Off
Waarschijnlijk kun je deze monsterhit woord voor woord (al dan niet fonetisch) meezingen, maar wist je dat Shake It Off behoorlijk letterlijk ingaat op alle kritiek?

I stay out too late
Got nothing in my brain
That's what people say, mmm-mmm

Deze lyrics zijn waarschijnlijk een gevolg van het volgende commentaar:

• De lyrics van Taylors muziek gaan over het leven van een typische teenager en zouden ook dito diepgang hebben. Critici  zeiden hierover: ‘Swift’s package is eternally childlike, obedient and one-dimensional. Mothers love this package, and teenage girls are hypnotized by her simple songs and pretty hair and propensity for crying on her instruments.’

Ze had (in deze tijd) niet de levenservaring om emotioneel volwassen kunst te maken. Haar lyrics waren niet Grammy-waardig.

• Daarbij kreeg ze vanaf haar vijftiende homeschooling, dus wat wist ze nou eigenlijk van het high school leven?
• Taylor werd door velen geprezen om haar succes ondanks haar jonge leeftijd. Maar Adele was ook eenentwintig en Christina Aguilera en Alicia Keys waren twintig, toen zij Grammy’s wonnen. Critici vonden het helemaal niet zo bijzonder.
• Daarbij had ze haar succes te danken aan haar familie die haar alle steun en middelen gaf om haar dromen waar te maken: ‘That’s not a Cinderella story, that’s more or less the most awesome childhood of all time,’ aldus de critici.
• Tot slot zouden Taylors lyrics vooral tienermeisjes aanspreken en haar boodschap zou een voorbeeld moeten zijn. Maar waar gaat Tay’s muziek (uit die tijd) vooral over? Jongens! ‘Crying over boys and feeling broken and/or completed by boys. (…) Taylor is a feminist’s nightmare.’

Taylor de man-eater
Hierover gesproken:

I go on too many dates [chuckle]
But I can't make them stay
At least that's what people say, mmm-mmm

Er wordt wel gezegd dat naarmate ze beroemder werd, haar vriendjes ook steeds beroemder werden. Met mannen als Harry Styles, John Mayer, Calvin Harris, Jake Gyllenhaal en Joe Jonas is het lijstje wat mij betreft ook wel indrukwekkend te noemen. Haar hits zouden een verslag zijn van relaties die opbloeien, verwelken en doodgaan.

Taylors reputatie als man-eater werd zo’n hot topic dat Tina Fey het tijdens de uitreiking van de Golden Globes in 2015 niet kon laten om hier de volgende opmerking over te maken: ‘Taylor Swift, you should stay away from Michael J. Fox’s son. She needs some ‘me’ time to learn about herself.’

Ouch! En hier keken maar twintig miljoen mensen naar.

Bad moves
Alsof dat allemaal nog niet genoeg is, is er ook iets aan te merken op haar manier van dansen. Dit is zo relevant, dat hier zelfs hele artikelen (à la de Top 25 Best Taylor Swift Audience-Dancing Moments Of All Time) over werden geschreven. Taylors antwoord:

I'm dancing on my own (dancing on my own)
I make the moves up as I go (moves up as I go)
And that's what they don't know, mmm-mmm
That's what they don't know, mmm-mmm

Ook zijn haar typische dance moves het centrale onderwerp van de videoclip van Shake It Off, waarschijnlijk met als doel haar punt kracht bij te zetten. Ze schudt al die ellende niet alleen van zich af, maar doet het op haar eigen (zwaar bekritiseerde) manier.

'Cause the players gonna play, play, play, play, play
And the haters gonna hate, hate, hate, hate, hate
Baby, I'm just gonna shake, shake, shake, shake, shake
I shake it off, I shake it off

More fun
Ze formuleert de boodschap achter Shake It Off zelf als volgt:

‘People will find anything about you and twist it to where it’s weird, or wrong, or annoying, or strange or bad. You have to not only live your life in spite of people who don’t understand you, you have to have more fun than they do.’

Dat La Swift hier wel degelijk een punt mee heeft gemaakt, blijkt wel uit de reacties op dit nummer. Het werd niet alleen een wereldhit, maar ze ontving er ook drie Grammy-nominaties voor. En dat terwijl het allemaal begon met het idee dat haar muziek niet Grammy-waardig zou zijn… hoe ironisch?

Sinds Shake It Off

Is de publieke opinie over Taylor Swift in de jaren na het verschijnen van Shake It Off veranderd? Dit vind ik moeilijk te zeggen. Ze heeft inmiddels zo’n 250 awards gewonnen (waaronder tien Grammy’s), heeft met 102 miljoen volgers één van de populairste Instagramaccounts ter wereld en wordt gesteund door een girl squad die bestaat uit behoorlijk invloedrijke celebrities.

Aan de andere kant worden er nog steeds nasty artikelen over haar geschreven, zou ze (volgens de roddelpers) met zo’n beetje elke Amerikaanse celebrity een keer ruzie hebben gehad en zijn de reacties op sociale media niet mals (met trending topics als #taylorswiftisoverparty).

Tegelijkertijd weerhoudt dit haar niet ervan om de discussie met de muziekindustrie aan te gaan. Ook zette ze recentelijk nog een radio-dj die haar ongewenst betastte op z’n plek.
Ze won niet alleen de rechtszaak en het symbolische bedrag van $ 1, maar droeg ook haar steentje bij aan het publieke debat over vrouwenemancipatie - nog altijd een hot topic anno 2017. Is er nog iemand die Swift ‘a feminist’s nightmare’ durft te noemen?