Nog steeds is Pride, vijftig jaar na de Stonewall-rellen, ook in Nederland nodig en belangrijk. Want er vallen heel veel mensen onder de regenboog, en nog steeds is het niet vanzelfsprekend dat zij gewoon kunnen zijn wie ze zijn.

Wij vragen deze week elke dag iemand naar de tien - soms erg ongepaste - vragen die zoal gesteld worden. En naar de antwoorden die ze daarop geven. Vandaag: Annelies.

Bio
Naam: Annelies (34)
Pronouns: zij/hen/die
Beroep: Beleidsmedewerker bij NNID
Woonplaats: Nijmegen
Hokje: ‘Intersekse en queer, maar in principe hoeven hokjes van mij niet zo.’
Coming-out: ‘Ik zou het meer benoemen als kiezen voor zichtbaarheid. Voor mij was dat tijdens de Utrecht Canal Pride twee jaar geleden. Vrienden hadden een boot en ik dacht: dit is het moment om het publiekelijk te maken. Ik heb daarom een T-shirt ontworpen en laten drukken, en die heb ik aangetrokken. Iedereen reageerde positief. Na de Canal Pride heb ik het ook op Facebook gezet, omdat ik het niet meer wilde verbergen.’

Welke (ongepaste) vragen krijg jij zoal te horen, en hoe beantwoord je die?

1. ‘Hoe ziet het er bij jou uit dan?’
‘Fantastisch en bij jou? Of ik stel voor naar de wc te gaan zodat we het kunnen vergelijken met elkaar. Mensen reageren daar vaak geshockeerd op. Het is een manier om mensen bij zichzelf na te laten gaan wat ze zojuist hebben gevraagd. Dan kunnen we er hopelijk om lachen en volgt er meestal wel een leuk gesprek.’

2. ‘Kan je wel seks hebben?’
‘Ook deze vraag spiegel ik vaak. Ik vraag of het een aanbod is, en of ze het willen proberen. Ook maak ik er vaak een grap bij en zeg ik dat mijn uurtarief wel bij één miljoen begint. Het hangt er bij deze vraag eigenlijk vooral vanaf wat de intentie is van degene die het vraagt. Als deze goed is, kan ik ook vriendelijk en serieus reageren. Intersekse is meestal onzichtbaar, vaak ook omdat intersekse personen altijd verteld is hier niet open over te zijn. Vragen komen pas als ik hier openlijk over praat. En de meeste mensen weten simpelweg niet wat het inhoudt, dus soms zijn de vragen wat ongemakkelijk.’

3. ‘Oh, dat is zoiets als transseksueel toch?’
‘Ik verbeter mensen dan eigenlijk altijd eerst en wijs ze erop dat het woord niet transseksueel, maar transgender is. En nee, dat is niet hetzelfde als intersekse. De term intersekse verwijst naar de ervaringen van mensen die geboren zijn met een lichaam dat niet voldoet aan de normatieve definitie van man of vrouw zoals de maatschappij die hanteert. Hierbij gaat het in Nederland over ongeveer 1 op de 200 mensen. Bij mensen die trans zijn voldoet dit wel, maar het past niet bij hun genderidentiteit en beleving. Daardoor verschillen ervaringen ook.’

Lees ook: Doeke: 'Mensen begrijpen biseksualiteit nog niet'

4. ‘Oh, je bedoelt hermafrodiet?’
‘Dit is een woord wat vroeger vooral werd gebruikt. Sommigen gebruiken het nog wel als een soort geuzennaam, maar ik ben geen regenworm of een slak. Hermafroditisme bestaat simpelweg niet bij mensen.’

5. ‘Maar je hebt wel een vrouwelijke naam?’
‘Deze vraag komt dan wel echt van mensen die intersekse met transgender verwarren. Wat kan ik hier nou voor zinnigs op zeggen? Het enige zinnige wat ik kan zeggen is dat ik inderdaad Annelies heet. Altijd zo geweest!’

6. ‘Maar je bent dus opgegroeid als jongen?’
‘Als mensen horen dat ik XY chromosoom heb, gaan ze er vanuit dat ik in transitie ben gegaan. Ik wist tot mijn 17e niet eens dat ik niet XX-chromosomen heb. Dus nee, ik ben nooit als een jongen door het leven gegaan.’

7. ‘Voel je je dan wel echt vrouw?’
‘Weet ik niet. Hoe voelt dat voor jou? Grappig genoeg wordt deze vraag eigenlijk alleen door vrouwen gesteld. Dus dan spiegel ik de vraag weer terug.’

Lees ook: Sean-Claude: 'Het gaat niemand aan wat ik in m'n broek heb'

8. ‘Kan je wel kinderen krijgen dan?’
‘Deze vraag krijg ik regelmatig. En dan vertel ik dat ik onvruchtbaar ben. Sommige intersekse personen zijn onvruchtbaar en anderen niet. Dus eigenlijk is het niet heel anders dan bij mensen die niet intersekse zijn.’

9. ‘Welke wc gebruik je?’
‘Dan zeg ik vaak de linker of dan vertel ik dat ik er thuis maar eentje heb. Het is namelijk eigenlijk een verkapte manier om te vragen wat ik in mijn broek heb. Volgens mij draait ook dit weer om de verwarring tussen intersekse en transgender. En dat gaat je dus helemaal niks aan.’

10. ‘Maar je bent dus eigenlijk een stiekeme man?’
‘Nee. En meer energie wil ik ook niet in een antwoord op deze vraag steken. Als ik je net zoiets persoonlijks heb verteld en dit is je reactie, dan laat ik het daarbij en loop ik weg. Daar kan ik niks mee. Van open zijn heb ik geleerd dat ik niemand een antwoord verplicht ben. Vroeger probeerde ik dat wel. De intentie is het belangrijkste. Ik geef algemene informatie en als het echt een lompe vraag is geef ik een lomp antwoord terug of maak ik een harde grap. In mijn ervaring is humor de beste manier om het mee te tackelen. Op die manier hebben mensen wellicht iets meer door dat al ze een vraag anders moeten stellen.’