‘Laat je de bushokjes wel heel?’, krijgt Boy Vogel (36) weleens naar zijn hoofd. Maar achter die grote getatoeëerde borst schuilt een brandweerman die levens redt.  
‘Ik heb weleens in de krant gestaan met een foto waarop ik in mijn blote bast vol tatoeages in het vak stond te juichen. ‘Je staat weer als een hooligan in de krant,’ appte mijn vriendin toen. Omdat ik groot, breed en kaal ben en onder de tatoeages zit, denken mensen al snel: dat is er zo eentje. ‘Laat je de bushokjes wel heel?’ roepen ze als ik na een verloren wedstrijd over straat loop. Kansloos, dat zou ik nooit doen. Dat mensen me soms voor hooligan aanzien, boeit me niet. Ik weet wie ik ben. Als brandweerman red ik dagelijks levens, en ook privé sta ik altijd voor iedereen klaar. Ik ben een echt familiemens. Toen mijn zoon geboren werd, stond ik keihard te janken.’  

Vooroordelen over gothics, daar weet Kayleigh Bierstekers (27) helaas alles van.  
‘Ik ben depressief, aanbid satan en hou van BDSM. Althans, dat is wat mensen over me denken. Terwijl ik vrolijk en gelukkig ben, niks met satan of hekserij heb en helemaal niet kinky ben tussen de lakens. Op de middelbare school werd ik gepest met mijn lengte, bleke huid en kledingstijl. Ik ben talloze keren in een hoek gedreven, uitgescholden, bespuugd en van de trap geduwd. Verschrikkelijk, daarvan heeft mijn zelfvertrouwen een flinke deuk opgelopen. Ook nu nog krijg ik op straat van alles naar mijn hoofd, van ‘wat zie jij er raar uit’ tot ‘heks’ en ‘kankerwijf’. Meestal zijn het jongeren, maar een paar weken terug reed een volwassen vrouw op een scooter me nog bijna expres omver. Gelukkig krijg ik heus ook complimenten. Laatst kwam een oud vrouwtje op straat naar me toe om te zeggen dat ze vond dat ik er altijd zo leuk uitzie. Dan is mijn dag goed.’  

Redouane Amine (30) heeft een broertje dood aan hokjes en vooroordelen. Kom bij hem niet aanzetten met ‘kutmarokkanen’, want van zijn antwoord heb je niet terug.
‘Mensen die eruitzien zoals ik worden vaak onderschat. ‘Zo, jij spreekt goed Nederlands!’, hoor ik dan, terwijl ik hier al bijna twintig jaar woon. Als ik naast dames in de tram ga zitten, trekken ze vaak hun tas naar zich toe. En als ik een winkel in loop, komen medewerkers toevallig altijd op mij af om ‘te helpen’. Het doet me weinig. Ik heb zo mijn manier om met vooroordelen om te gaan. Als een vrouw haar tas naar zich toetrekt, doe ik dat ook. Als iemand me uitscheldt voor ‘kutmarokkaan’, is mijn reactie: ‘Inderdaad, ik heb een natuurlijke geboorte gehad. Ben jij soms uit een keizersnede geboren?’ Dan staan ze met hun mond vol tanden. Ik zou ook boos kunnen worden en terug kunnen schelden, maar dat is niet mijn ding. En ik heb gemerkt dat mensen spiegelen. Als ik rustig reageer, worden zij ook rustig. Vaak loopt dat nog uit op een goed gesprek ook.’  

Lees de hele interviewserie in het nieuwe nummer van &C 'Kom eens uit je hokje', dat nu in de winkels ligt.