Het is duidelijk te voelen. De rij is onder de indruk van wat er zich op één vierkante meter vooraan de rij afspeelt. Nog onduidelijk is, of dat komt door de uitgesproken kont van de mevrouw die naast haar boodschappen staat, of dat het haar boodschappen zijn die langzaam richting kassa glijden. Terwijl de zakken chips, drop en tijgernoten van andere klanten nog net niet in het rond vliegen, neemt een halve meter boodschappen in stilte een indrukwekkend stukje loopband in.

Bananen, sinaasappels, blauwe bessen, aardbeien, frambozen, bleekselderij, havermout, magere kwark, lijnzaad. Dat worden overduidelijk smoothies, gezonde smoothies. Aan het lijf van de vrouw is te zien dat de smoothies hun werk hebben gedaan. Haar huid is glad, stralend en bruin. Haar spieren zijn op precies de goeie plaatsen zichtbaar, op haar schouders, in haar kuiten en ja, op die heuvel waar de rij niet omheen kan: haar kont. Zou ze straks, na het drinken van haar smoothie en het eten van een bakje havermout, naar de sportschool gaan om daar vervolgens voor de spiegel 300 squats te doen? Of is dat bij lange na niet genoeg voor zo’n kont? Doet ze dat ook nog iedere avond bij de rand van haar bed? Dat moet toch ook weinig lol geven. Wel zo’n kont, maar eigenlijk totaal geen leven. Terwijl ze afrekent en de boodschappen in een tas stopt, laat ze per ongeluk het doosje met blauwe bessen vallen. Pats. Alle blauwe bessen over de grond. In een reflex wil de meneer achter haar in de rij op de grond duiken om te helpen met bessen rapen. Maar ineens blijft hij staan. De kont bukt, hurkt, buigt en raapt de bessen langzaam bij elkaar. De rij wacht geduldig en kijkt opzichtig, als een groep voyeurs, vol bewondering naar de gedisciplineerde bilpartij van deze mevrouw. Het is nog net geen openbare pornofilm. De kont neemt rustig de tijd. Ja, dit zijn de momenten waar ze het allemaal voor doet.