Slappe lach
‘We kunnen maar op één dag in de week lekker blijven liggen. De rest van de dagen is het om 08.00 uur op. Vaak worden we niet eens samen wakker, omdat Djavan doordeweeks in Friesland woont.’ Djavan speelt voor de Friese voetbalclub Cambuur en vanwege zijn moordende trainingsschema woont hij het grootste deel van de week in Friesland. Op vrijdag rijdt hij naar Amsterdam, waar Lorraine hem bespringt zodra hij de deur opent. ‘We zijn nu twee jaar samen maar nog altijd even gek op elkaar.’ Als ze dan eindelijk de tijd voor elkaar hebben, nemen ze het er ook van. Filmpjes kijken in bed, lekker eten en vooral veel kletsen en lachen. ‘We hebben zo vaak de slappe lach samen, ik vraag me wel eens af, of het nóg leuker kan?’

Havermoutpannenkoekjes 
Djavan startte zijn voetbalcarrière bij Ajax. Via AZ kwam hij uiteindelijk bij Cambuur terecht. ‘Bij AZ kreeg ik weinig speelkansen. Ik ben naar Cambuur gegaan om mezelf verder te kunnen ontwikkelen.’ Gelukkig is Lorraine ook druk met haar eigen ondernemingen en hoeft ze Djavan niet al te erg te missen op de dagen dat hij in Friesland is. ‘Momenteel ben ik druk met het ontwikkelen van een app. Veel mensen denken dat ik een tutje ben, maar ik kom uit een technische familie.’ Naast haar werkzaamheden in de ICT heeft Lorainne ook een foodblog. ‘Gezond eten vind ik belangrijk, maar ik vind het vooral heel leuk om eten op een mooie manier te presenteren.’ Djavan pakt daar ook weer de voordelen van mee. ‘Sinds ik haar ken, eet ik veel gezonder. Voorheen kon ik nog wel eens gaan snacken ’s nachts bij een shoarmatent, nu drink ik gembersapjes. In het weekend pakt Lorraine helemaal uit, dan staat de tafel vol met kommen fruit, havermoutpannenkoekjes en grassap.’

Koppig
‘Vanaf de dag dat ik haar heb ontmoet, ben ik eigenlijk geen dag meer zonder haar geweest.’ De liefde tussen Djavan en Lorraine is van de categorie: natuurlijke symbiose. ‘We kenden elkaar via via. Vlak voordat zij voor een stage zes maanden naar Thailand zou gaan, ontmoette ik haar. In de tijd dat ze daar was hebben we elkaar lang en intens geschreven.’ Toen ze terugkwam, werd Lorraine door hem verrast. ‘Mijn moeder zou me komen ophalen van Schiphol, maar toen ik door de aankomsthal liep, sprong Djavan op mijn rug. Ik ben met hem meegegaan en een jaar lang niet meer thuis geweest.’ Dikke mik dus, vanaf de eerste dag. ‘Wij zijn echt yin en yang, ik krijg energie van haar. Zij is de enige naar wie ik luister, ik ben heel koppig.’ Lorraine lacht: ‘Ja, dat is wel waar.’ En nu, tijd voor baby’s? ‘We willen heel graag jong ouders worden, maar eerst nog even een paar jaar flink knallen en dan zien we wel.’