Black
Laten we overeenkomen dat de zwarte dag van Hadewych Minis haar veertigste verjaardag was, op 5 januari 2017. Het is niet dat die dag nou zo zwart was, maar hij viel wel in de moeilijke anderhalf jaar waarover Hadewych graag wil vertellen, en we moeten nu eenmaal een dag hebben. ‘Ik vind het helemaal niet erg om ouder te worden, hoor,’ benadrukt ze in een stil en bijna verlaten restaurant, gehuisvest in een monumentaal pand in Amsterdam. Lang blond haar en wakkere, alerte ogen. Zoals we haar kennen. Een blouse met een subtiele tijgerprint. Gouden ringen en een gouden bedelarmband waar, onder andere, een zeepaardje aan bungelt.

Lees ook: Acteur en ex-Mol Thomas Cammaert openhartig over zijn zwartste periode

‘Maar dat ik veertig werd, droeg wel bij aan de ‘wat nu’-fase waarin ik terecht was gekomen.’ Ondanks het overweldigende succes dat ze plots had als actrice hield ze werk af. Niet overwerkt, maar het scheelde niet veel. Geen idee meer waar ze zin in had of waar de nieuwe uitdaging lag. ‘Ik liep in een soort mist. Ik heb dat vaker gehad: het lijkt soms wel alsof ik mezelf elke zeven jaar opnieuw moet resetten. Dan loop ik op een pad, en dat lijkt het goede, maar dan komt er toch weer een moment waarop ik mezelf het vuur aan de schenen wil leggen. Uiteraard betekent dat ook groei en dat vind ik mooi, maar het is pittig als je echt even niet weet waar je heen moet.’ Kortom, ze wist het even niet meer. Wie ze was en wat ze moest.

‘Ik was veertig geworden, wilde een goede moeder van twee jonge kinderen zijn, een goede echtgenoot, maar wilde ook een carrière en tijd voor mezelf. Dus ik wilde eigenlijk alles, en dat is best ingewikkeld.’ Wat ook meespeelde was dat succes dat ze ineens te verwerken had gekregen. ‘Ik ging als een raket omhoog en wist niet hoe daarmee om te gaan. Daarvoor was alles lekker overzichtelijk geweest. Ik werd er beetje angstig van, het kwam allemaal samen. Wat nu? dacht ik steeds. Ik wist dat ik niet op dezelfde voet verder wilde, maar wat dan?’

Zoals gezegd hield ze nieuw werk af, juist nu het zo lekker ging. De paar interviews die ze toezegde onderging ze in een staat van paniek. ‘Bij elk nieuw verzoek dacht ik alleen maar: hoe kom ik hier onderuit? Ik wilde eigenlijk níks meer doen, stoppen met acteren en met muziek. Ik ben van mezelf vrij makkelijk te enthousiasmeren, maar toen dus niet. Het maakte me neerslachtig. Die angst kende ik nog niet. Ik ben altijd wel onzeker geweest, maar nooit op deze manier, nooit écht angstig. Van alleen al de gedachte te gast te moeten zijn bij een talkshow raakte ik in paniek: hoe ga ik mezelf daar in godsnaam doorheen slepen?’ Dan, na opgewekt en geëngageerd te hebben verteld, met veel handgebaren, is Hadewych ineens even stil, tot ze zegt: ‘Misschien ben ik in de overgang. Misschien speelt dat ook mee.’

Dan schudt ze de overpeinzing van zich af en herpakt ze zichzelf. ‘Nou ja, goed, doet er verder ook niet toe.’ Liever vertelt ze over de periode erna, wat in feite de periode nu is, waarin we ook haar roze dag kunnen vinden.

Pink
Af en toe is Hadewych zich ineens bewust van de enige andere gast in het restaurant, een man die zit te werken op een laptop. Dan ziet ze hem zitten en is er heel kort een moment van gêne: die zal wel denken. Maar het houdt haar niet tegen: de woorden – die ze soms met haar handen vooruit lijkt te schuiven, alsof ze zeker wil weten dat ze hun doel bereiken – blijven komen. Hoe dan ook, aangezien ze echt niet meer wist wat ze wilde, ging ze maar naar musea, voorstellingen en optredens. Op zoek naar inspiratie, naar een vallend kwartje.

‘Ik zag van alles, onder wie rappers Rico & Sticks.’ En daar begon het kwartje te rollen, tot het viel. ‘Ik ben naar meerdere optredens van ze gaan kijken. En nu komt het grappige, op een gegeven moment dacht ik: dit ben ik. Ik ben Rico & Sticks.’ Haar lach vult de stille ruimte, de man kijkt op van zijn laptop. Ze legt uit: ‘De energie die bij hen vrijkomt is zo bijzonder. En aan de ene kant zijn ze virtuoos, maar aan de andere kant heel erg zichzelf, en sympathiek. Ze hebben wel attitude, maar die attitude is niet gemaakt. Het is waarachtig en eerlijk, en het straalt ook seks en bravoure uit. Ik heb het meteen door als artiesten spélen dat ze artiesten zijn.’

Lees ook: Sharon van Within Temptation openhartig over haar zwartste dag

Dankzij die concerten van Rico & Sticks laaide het vuur weer op. ‘Wat zij deden, was precies wat ik ook wilde. Die energie en bravoure gecombineerd met kwetsbaarheid, en contact maken met het publiek. Aan de ene kant ben ik heel verlegen, maar aan de andere kant heel erg outgoing. Ik voel me heel krachtig, maar ook heel kwetsbaar. Heel mannelijk, maar ook heel vrouwelijk. Ik besta op die uitersten. Er is geen middengrond. Ineens besloot ik: ik ga samenvallen met mezelf. Dat wordt het thema van de komende zeven jaar, of misschien nog wel langer.’

En zo kwam ze op het idee van een solovoorstelling: Minis plus. Een format waarin ze kan doen wat ze wil, en vooral: kan laten zien wat ze wil. Zang, dans, spoken word en zelfs een stukje rap. ‘Het stomme is: ik droomde al heel lang van een onewomanshow, maar dat verlangen stopte ik altijd weg, vanwege angst en onzekerheid. Angst is veel sterker dan een droom en talent.’ Toch heeft angst het nu afgelegd tegen de droom. Afgelegd tegen de inspiratie, vooral. Hadewych begon te schrijven, drie uur per dag, tot ze zo veel had dat haar regisseur zei: ‘Stop!’ De droom is concreet aan het worden. Ze staat op de Parade en daarna gaat ze de theaters in. En haar roze dag? Dat is vrijdag 29 juni, de dag van haar eerste optreden, op de Parade in Rotterdam.  ‘Ik kan nog falen, hè,’ zegt ze, zonder veel overtuigingskracht.

Hadewych Minis (41) speelde in diverse theatervoorstellingen, tv-series, films en musicals. Geregeld viel ze daarvoor in de prijzen. Zo hengelde ze een Gouden Kalf binnen voor haar rollen in de films Borgman en Bloed, zweet en tranen. Daarnaast kan Hadewych uitstekend zingen, won ze Wie is de Mol? in 2012 en hoor je haar dagelijks als stem van de Kruidvat-reclames. Hadewych is getrouwd met acteur Tibor Lukács, met wie ze twee kinderen heeft. Vanaf oktober start de theatertour van Minis plus.

Dit interview met Hadewych Minis verscheen in het septembernummer van &C (2018). Nu in &C: Caro Emerald over haar zwartste en gelukkigste dag.