Sinds kort zie ik hem steeds vaker, mijn Anaconda. Zo noemen mijn vriendinnen en ik hem, vanwege zijn – inderdaad -  in de breedte nogal uit de kluiten gewassen jongeheer. Op het eerste gezicht is daar weinig van te zien. En dat komt omdat, zoals ik nu weet, een trainingsbroekje of een skinny jeans niet zomaar een keuze is voor de groter geschapen medemens. Om die hele handel op een natuurlijke manier te verbergen, is een broek van goede kwaliteit nodig, van dikke stof en met grote broekzakken aan weerszijden.

Terwijl ik mijn voordeur dichttrek, zie ik hem aan het einde van de straat aan komen lopen. In zijn trainingsbroek, van goede kwaliteit. Ik loop naar hem toe en zodra onze blikken elkaar scherp kunnen kruisen, lachen we. Lief, maar ondeugend. Omdat Anaconda een drukke baan heeft, zie ik hem maar weinig. Dus áls ik hem zie, is het feest, gegarandeerd. Voor het fatsoen eten we meestal eerst - drie gangen - met een fles Chardonnay, voordat we uiteindelijk het bed induiken.

‘Waar gaan we naartoe?’ vraag ik. ‘Ik had weinig tijd om een restaurant te zoeken, dus ik heb maar even snel wat gereserveerd,’ zegt hij. Als we aankomen bij de desbetreffende tent, lopen we opgetogen naar binnen, alwaar een ober ons opwacht. ‘Reservering voor twee? Loopt u maar even mee.’ Gehoorzaam lopen we achter de ober aan. Hoewel het restaurant vol zit, hangt er een ongemakkelijke stilte. Gezichten met priemende blikken kijken op van hun bord. De ober wijst ons een tafel, in het midden van het restaurant. Wanneer hij wegloopt met onze bestelling op zijn kladblok, kijk ik Anaconda vragend aan. ‘Wat doen we in godsnaam in dít restaurant?’

Op de achtergrond klinkt een pianomuziekje. ‘Ja sorry, Jezus, ik had geen idee,’ zegt hij. ‘Nou, we eten wat, en dan gaan we, oké?’ Ik schuif mijn stoel naast de zijne en geef een kus op zijn wang. Hij draait zijn hoofd om en kijkt me aan. ‘Lekkertje,’ zegt hij zacht, terwijl hij me een denkbeeldig kusje geeft. We praten op fluistertoon met elkaar. Ondertussen rust mijn hand op zijn bovenbeen. Terwijl ik hem een kus in zijn nek geef, laat ik onder de tafel mijn hand steeds verder naar boven glijden over zijn been. Bij de randen van zijn broekzak, manoeuvreer ik mijn hand in een zak. Anaconda vertelt net over zijn ellenlange vergadering van vandaag, als ik stiekem, door het dunne katoen van zijn broekzak, zijn pik aanraak. Hij stopt met praten en kijkt mij vragend aan. Ik lach naar hem, terwijl mijn hand verder op ontdekkingsreis gaat in zijn broekzak. ‘En toen?’ vraag ik lachend.

Mijn slangenmens vertelt ogenschijnlijk rustig door, terwijl ik in zijn broekzak een heel ander gesprek voer. Door de ongemakkelijke stilte in het restaurant, horen we af en toe een lepel of vork het bord raken. Terwijl hij doorpraat, voel ik zijn pik harder worden. Steeds, wanneer ik over de lengte van zijn pik wrijf, voel ik ‘m een stukje groeien, totdat zijn pik de broekrand raakt. Ondertussen luister ik aandachtig en lach bemoedigend wanneer hij met zijn ogen knippert. Als ik naar hem toe buig om hem nog een kus te geven, wacht hij even bij mijn oor. ‘Jezus Christus, ik wil je, nú!’

Even zijn we samen in onze geile bubbel, als die plotseling ruw verstoord wordt door een ober. ‘De varkenshaas met pepersaus?’ Ik knik, terwijl hij het bord voor mij neerzet. Anaconda lacht benauwd naar de ober. ‘Mag ik nog een colaatje?’ vraagt hij. ‘En waar is het toilet?’

‘Hier achterin, als u door de gang loopt, naar rechts’, antwoordt de ober. ‘Eet smakelijk.’ Met een fatsoenlijk knikje verlaat de ober onze tafel. Terwijl mijn tafelgenoot zijn mes in het vlees, zet kijkt hij me aan, ondeugend. ‘Het is dat ik niet kan opstaan nu, maar anders...’ Ik lach en neem een eerste hap. In een razend tempo verdwijnt de varkenshaas. Als Anaconda een paar slokken van zijn cola heeft genomen en zijn mond afveegt met zijn servet, zegt hij: ‘Ik ga even naar de wc.’

Ik prik nog wat in mijn salade en kijk hoe hij achterin het restaurant verdwijnt. Na een aantal minuten en drie slokken van mijn wijn, sta ik op en loop onverstoord dezelfde route. Aan het einde van de gang rechts, duw ik niet de deur van het damestoilet open, maar klop op die van de mannen-wc. Het slot gaat open en via de spiegel zie ik hem staan. Terwijl ik nog een keer achterom me kijk, glip ik de wc binnen, waar hij me direct vastpakt. 'Lekker wijf,’ zegt hij. ‘Je zat me daarnet helemaal gek te maken.’ Ik antwoord met een kus. Terwijl hij mijn jurkje omhoog doet en zijn vingers gretig zoeken naar de rand van mijn slipje, trek ik zijn broek naar beneden. Hij tilt me op en zet me recht op zijn dikke pik. Mijn rug duwt hij tegen de muur en hijgend in mijn oor vertelt hij me hoe geil hij is. Het duurt niet lang voordat hij klaarkomt met een zachte kreun. Langzaam zet hij me op de grond en geeft me nog een kus. ‘En nu opschieten, anders zijn we te laat voor het toetje.’ Hij geeft me een tik op mijn billen. Snel trek ik mijn jurkje weer in de plooi en draai het slot open. In het halletje is het nog altijd leeg. En terwijl ik langzaam en met rode wangen weer richting ons tafeltje loop, kruis ik onderweg het pad van de ober. ‘Alles naar wens mevrouw?’ vraagt hij. Ik lach. ‘Jazeker, alles naar wens.’

Meer sexy verhalen lezen? Klik hier!