Emily
Prinses, moeder of dierenarts. Wat wilde jij worden toen je nog klein was? Millennials vertellen wat er terecht is gekomen van hun dromen.
‘Als klein meisje hield ik intens van paarden. Ik was er helemaal gek van en verzamelde alles wat met paarden te maken had. Van paardenschriftjes en posters tot stokpaardjes en uiteraard: een abonnement op de Penny. Ik kreeg een verzorgpony, begon te lessen en reed wedstrijden. Een toekomst als amazone leek al besloten. Paarden zijn prachtige dieren: trouw en lief. Rijden op een paard geeft het ultieme gevoel van vrijheid. Ik droomde ervan om met een paard alleen door de outback van Australië te galopperen. Tot aan de middelbare school volgde ik intensief lessen. Mijn ouders zeiden: “Als dit zo doorgaat, kopen we een paard.” Maar dat is er nooit van gekomen. Ik kreeg andere interesses. De tijd en aandacht die ik aan mijn pony besteedde, verdwenen langzaam.
Ik ging communicatie studeren, werkte een tijdje in de sales en kwam terecht in filmproducties. Nu heb ik mijn eigen agency (www.ashagency.amsterdam) en begeleid ik acteurs en presentatoren in hun carrière en soms ook op persoonlijk vlak. Een eigen agency starten is hard werken. Vroeg opstaan, iedere dag weer je schouders eronder. Zoals ik dat ook voelde bij het paardrijden: ik startte op een Shetlander, maar zag mezelf in de toekomst op een wedstrijdpaard de wereld veroveren. Als ondernemer moet ik risico’s nemen en soms ga ik onderuit. Maar dan denk ik terug aan wat ik leerde bij het paardrijden: als je van je paard valt, moet je opstaan en zo snel mogelijk weer terug in het zadel.’