De series schetsen geen onmogelijke standaarden voor de ideale vrouw, maar laten vrouwen zien zoals ze zijn: kwetsbaar, een beetje gek en heerlijk akward. Ze gaan op hun bek, ze stinken en hebben rare fantasieën. Kortom, ze laten ons zien: it’s ok to be cray cray. En daarom houden we van ze!

1. Maru uit Que Culpa Tiene el Nino (Gustavo Loza, 2016)

Na een avondje hard gaan met haar vriendinnen komt de succesvolle Maru er achter dat ze zwanger is. Probleem: ze heeft geen idee wie de vader zou kunnen zijn. Een resultaat dat regelrecht ingaat tegen het beeld dat de buitenwereld van haar heeft. Ondanks de afkeurende blik van haar ouders en vriendinnen, besluit ze het kind te houden én de vader, een onvolwassen jongeman, erbij te betrekken.

2. Tracey uit Chewing Gum (Michella Coel, 2015-)

De 24-jarige, streng christelijke Tracey voert een hilarisch gevecht met haar eigen seksualiteit. Al in de eerste aflevering maak je kennis met haar geweldig ongemakkelijke fantasieën, die ze eigenlijk niet mag hebben. Zo krijgt ze een bloedneus, telkens als ze een natte droom heeft over Jay-Z. Haar karakter vormt een ode aan de vrouwelijke seksualiteit. Want de fantasieën van de vrouw zijn niet altijd zacht, liefdevol en romantisch. Maar ook hard, raar en lekker ranzig!

3. Kimmy uit The Unbreakable Kimmy Smith (Tina Fey, 2015-)

We ontmoeten Kimmy op een raar moment in haar leven: ze wordt bevrijd uit een bunker waar ze vijftien jaar door een doomsday cult werd vastgehouden. Maar Kimmy gaat niet bij de pakken neerzitten. Als ze als 29-jarige voor het eerst New York arriveert heeft ze geen idee wat er om haar heen gebeurt en gedraagt ze zich nog steeds als een kind. Maar in plaats van zich voor haar onwetendheid te schamen, draagt ze die met trots. Kimmy omarmt de absurditeit van haar situatie en trekt zich van niemand wat aan. Zo, daar kunnen wij wat van leren.