de tosti
Een dagje strand is goed voor een hoop dingen; je tan, je rust én je lachspieren. Want zo’n zandbak vol met halfnaakte mensen is een feest voor het oog. Van de verbrande tosti tot de cocktail kut, van het bloggende sardientje tot de spirituele zonaanbidder. Geen type blijft onopgemerkt.
In alle vroegte, nog voor de rest van ons zich in het filegeweld en de parkeerellende stort, ligt zij er al. De luipaard jurk die ze in haar nek losknoopt blijkt een ineens een doek te zijn waar ze op gaat liggen en waar de knalroze bikini fel op afsteekt. Net als haar oranje lippenstift die niet alleen op de lippen maar ook in de kleine, diepe lijntjes rond haar mond zit. Het buideltasje wat om haar heupen bengelt en waar ze haar self tanning cream in bewaart, glimt in de stralen van de zon. Zij is het. De tosti. Diep verbrand in het midden en oranjerood richting de randjes. De huid knapperig en droog. Alles is zorgvuldig gekozen om het broodje zo bruin mogelijk te laten lijken, maar om lekker te zijn ligt ze er al veel te lang onder. De hoed zou schaduw moeten bieden maar ligt ongeroerd naast haar in het zand. Vacay? Nee, tanning is serious business.