‘Als ik niet hoef te werken, draag ik meestal geen make-up. Na jarenlang in theaters te hebben gespeeld, waar je elke avond een dikke laag op je snoet smeert, is het lekker om mijn huid te laten ademen. Op mijn vrije dag zie ik eruit als een zwerver. Mijn haar is dan lekker vet van het oliemasker dat ik heb gebruikt, en mijn gezicht naturel. Heel jammer voor andere mensen dat ze me zo moeten zien, maar ik word er oprecht gelukkig van.’  

‘Make-up boeide me altijd al. Op de basisschool maakte ik jongens uit mijn klas op. Ik was een jaar of vier, vijf en nam van thuis oogschaduw en elastiekjes mee. Alle jongens kregen vlechtjes en een make-over. Totdat hun ouders begonnen te klagen, toen werden mijn spulletjes door de juf afgepakt. Als tiener experimenteerde ik graag met van die gezichtsstickers en verschillende eyeliners, en ik had een kist vol verkleedkleren. Het was mijn manier van zelfexpressie, ik vond het toen al leuk om een rol te spelen en anderen te entertainen.’  

Lees het hele interview in het julinummer van &C ‘Lang leve de man’, dat nu in de winkels ligt.