Stelling: Is trouwen nog van nu?
Waar de één met het grootste gemak een krabbel zet onder de huwelijkse voorwaarden, krijgt de ander al jeuk bij het idee om ooit te 'moeten' trouwen. We zeggen massaal minder vaak het jawoord, dan we eerst deden. Volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) trouwen er jaarlijks in Nederland rond de 64.000 stellen, in 2010 waren dit er nog 75.000 en in 2000 nog 88.000. Is het huwelijk zijn houdbaarheidsdatum verloren? Is de liefde bezegelen met een ring en de huwelijkse voorwaarden een startschot van een leven samen? Wellicht, maar het is ook een tikkie ouderwets. Want hokken, eenzelfde ring dragen en kinderen baren - daar heb je toch geen contract voor nodig? Of 'hoort' het er toch een beetje bij?

Carlien (27):

'Stapte menig stel vroeger in het huwelijksbootje om samen te kunnen wonen, tegenwoordig zitten er weinig praktische kanten meer aan het hebben van een ring om je vinger. We hoeven niet eerst meer een handtekening onder een trouwakte te zetten om baby’s te maken, huizen te kopen of een volgende stap in een relatie te zetten. Relevant is trouwen daarom misschien niet meer, maar dat maakt het er niet minder leuk op. Want hé, het blijft een groot liefdesfeestje van jullie samen, precies zoals jullie het willen. En elkaar de eeuwige liefde beloven, het dak eraf dansen met je vrienden en de hele dag omringt zijn door je lievelingsmensen, dát raakt toch nooit uit de mode?'

Floor (27):

'Zeg eens ja', klinkt luchtig, maar er komt een contract aan te pas. Je tekent voor zaken waar eigenlijk geen pen aan te pas hoeft te komen. Je mag immers geen Tipp-Ex gebruiken als je de zaken wilt terugdraaien. Waarom trouwen als je het ook prima zonder afkunt? Nou, wellicht omdat je als eeuwige rominticus droomt van een mooie dag, een mooie jurk, een groot feest en een officiële wederzijdse bevestiging. Ik vind het trouwen geen must, geen moetje. Beide partijen moeten het willen, ik ga niets doordrukken. Maar ik hoop wel ooit op zo'n mooie dag. Als kind van gescheiden ouders ben ik de liefde voor het 'getrouwd zijn' nooit verloren. Uiteraard klop ik het stof van de huwelijkse voorwaarden af, en schaven we hier en daar wat zaken bij (lees: geen conservatief gebeuren). Maar we zien het wel; werkt het niet? Dan is dat kak, maar dan heb je in ieder geval een steengoed feestje in het wit gehad.'

Annette (27):

'Je trouwde vroeger om je inboedel te regelen, maar tegenwoordig kan dat ook met een bezoekje aan de notaris. Toch zie je dat trouwen de laatste tijd weer hip wordt. Het is een speciale dag om jullie liefde te vieren samen met jullie geliefden. Een mooi symbool natuurlijk. Maar soms lijkt een statusding te worden. Trouwen is een belangrijke dag, maar ik verbaas me erover hóe belangrijk sommige stellen zichzelf vinden en hun verbintenis vinden. Het ‘jawoord' samen vieren, samen eten, samen dansen en de hele mikmak is hartstikke gezellig natuurlijk. Maar dat je honderden euries (per persoon) moeten spenden aan een vrijgezellenfeestje, een vlucht naar Ibiza (want daar stapt het stel in het huwelijksbootje) én een huwelijkscadeau vind ik van de zotte. Het is een soort van verplichte vakantie met je familie, maar het is jouw familie niet. Nu lijk ik weer die akelige zuurpruim, maar dat valt mee hoor. Ja, het lijkt mij ook leuk om te trouwen, máár ik zal mijn vrienden en familie zeker niet op kosten jagen.'

Jessica (31):

‘I do! Trouwen lijkt mij heel erg leuk én lief. Omdat het steeds minder een functie heeft doe je het echt alleen omdat je er zin in hebt. En het mag dan tegenwoordig niet per se ‘tot de dood u scheidt’ zijn, maar lekker belangrijk. Hoe fijn is het om de liefde te vieren? En of je dat nou doet in full bridal-ornaat met vijf bruidsmeisjes en –jonkers en een dertienlaags taart of op een woensdagochtend achterop de fiets bij je lief springt en een sprintje trekt naar het stadshuis, dat moet je zelf weten. Voor mij hoeft het allemaal niet zo heftig: hoe kleiner, hoe fijner. En die fotosessie in het bos waarbij we allebei elkaar zoeken achter dezelfde boom maar nét de andere kant op kijken, die gaat nooit gebeuren. Die witte jurk daarentegen komt er wel.'