‘Ik was net afgestudeerd als illustrator, maar ik kon geen werk vinden en besloot bij te beunen als schoonmaker. Eerst bij een kolencentrale, maar daar was het dweilen met de kraan open. Nu maak ik de toiletten op het station schoon en heb ik mijn eigen, vaste plek en een ­fijne groep collega’s. De instelling in de schoonmaakwereld ­bevalt me wel: niet lullen, maar poetsen. Om zeven uur ’s ochtends maak ik het nachttoilet schoon, daarna ontbijt ik pas. Dat doe ik bewust, want ik moet nog vaak kokhalzen. Toen het toilet een keer was volgescheten, moest ik overgeven. De poep zat zelfs tussen de schroefjes van de wcbril, daar kom je met een doekje niet bij. Nu is het verstand op nul en twee paar handschoenen aan. Douchen doe ik meteen als ik thuiskom.

Lees ook: Toiletjuffrouw Vera: 'Een avond werken voelt voor mij als uitgaan'

In het begin verbaasde ik me erover hoe vies vrouwen kunnen zijn. Ze doen alles op het toilet, van benen scheren in de wasbak tot het zetten van acrylnagels. Ook sta ik er niet meer van te ­kijken als ik voor de lunch al drie lege wijnflessen en blikjes bier op het toilet vind. Er zijn genoeg mensen die een fles wijn wegtikken voordat ze naar hun werk of school gaan. En ik kan een plakboek vullen met alle lege pakjes cocaïne die op de grond liggen. Een paar jaar geleden werd ik op Facebook benaderd door een vaste klant die negenhonderd euro bood voor een spijkerbroek waar ik in werk, maar daar begin ik niet aan. Ik hou de eer aan mezelf.

Benieuwd naar het hele interview met Ruby en de andere kakmadammen? Je leest het nu in &C 'Vrienden voor het leven (of voor even)' en op Blendle. Wil je geen &C meer missen en profiteren van leuke extra’s, word dan abonnee.