Vroeger wilde Herman (62) banketbakker worden, nu kijkt hij liever naar schilderijen dan naar petitfours. Dat doet hij in het Mauritshuis in Den Haag, waar hij beveiliger is.

'Vroeger werkte ik als archiefbeheerder bij een pensioenfonds, maar daar werd ik weggereorganiseerd. Ik was de vijftig al gepasseerd toen ik besloot dat ik bij een museum wilde werken. Kunst is mijn passie, maar het was er nooit van gekomen om van mijn hobby ook mijn werk te maken. Ik besloot een opleiding tot beveiliger te doen en kon aan de slag bij het Centraal Museum in Utrecht. Later heb ik ook in het Dordrechts Museum gewerkt en bij museum Boijmans Van Beuningen, dat tijdelijk gesloten is voor publiek vanwege een verbouwing. Ik wilde dolgraag in het Mauritshuis werken en toen ik hoorde dat het Boijmans mij wilde ‘uitlenen’, heb ik meteen boeken over dit museum aangeschaft.

Lees ook: Miljuschka Witzenhausen in &C's aprilnummer: 'Ik kom echt uit armoede'

Het Mauritshuis is een heel bijzonder gebouw uit 1636 met een prachtige collectie uit de Gouden Eeuw van de Hollandse schilderkunst. In het begin moest ik wennen. Het museum is relatief klein en wordt ontiegelijk goed bezocht. Op drukke dagen kom je ogen tekort, dan moet je extra scherp zijn. Mensen zijn soms zo druk met selfies dat ze vergeten dat er een miljoenenwerk achter ze hangt. Vooral het Meisje met de parel wordt vaak gefotografeerd. Het is ook een prachtig werk, maar De anatomische les van Dr. Nicolaes Tulp van Rembrandt fascineert me nog meer, vanwege de pezen en spieren die je op het schilderij ziet. Ik kan aan de manier waarop mensen naar kunst kijken en zich door de zalen bewegen zien of ze vaker in een museum komen. Fervente museumbezoekers zijn minder zoekend, en zullen niet naar een Picasso vragen.' 

Benieuwd naar het hele interview met Herman en de andere beveiligers? Je leest het nu in &C 'Wat wil je nou echt?' en op Blendle. Wil je geen &C meer missen en profiteren van leuke extra’s, word dan abonnee.