Suuz: 'Tess was de eerste vriendin die een kindje kreeg, en eerlijk: ik was superblij, maar moest er wel even aan wennen. Van kraamtranen had ik nog nooit gehoord en ik vond die hele babyfase ook maar spannend. Stel je voor dat ik iets fout zou doen. Toch zei ik meteen ja toen ze vroeg of ik Jasmijns voogd wilde zijn. Ik dacht er niet echt bij na, het voelde gewoon logisch. Nu ik zelf ook moeder ben, besef ik beter wat het inhoudt. Ik hoop natuurlijk dat het nooit nodig zal zijn, maar ik sta er nog steeds achter. Sterker nog, ik ben ook voogd van Jasmijns broertje, Noah. 

Lees ook: Bella is tante van zes: 'Ik praat met ze over hun eerste zoen'

We zijn weliswaar geen bloedverwanten, maar Tess voelt als familie en het feit dat ik zo'n rol krijg in het bestaan van haar kinderen, vind ik heel mooi. Daarom heb ik vlak na Jasmijns geboorte een tatoeage laten zetten: Love is enough. Je hoeft geen bloedband te hebben om verbonden te zijn. Voor Jasmijn ben ik altijd tante Suuz. 

Elke leeftijd heeft iets leuks, maar hoe ouder ze wordt, hoe leuker ik het vind. Twee jaar geleden mocht ze WhatsApp op haar telefoon. Alleen thuis en op gezette uren, dus ik wist precies wanneer ik een appje kon verwachten. Ze bestookt me met TikTok-filmpjes en als we bellen, kletst ze met gemak een halfuur vol met verhalen over sport, school, YouTube, games en nog veel meer. Vaak heb ik geen idee over wie of wat ze het allemaal heeft en voel ik me stokoud, maar ik vind het heerlijk om haar zo te horen vertellen. 

Laatst belde ze me verdrietig op: ze gaat naar groep 8 en het zag er niet naar uit dat ze het advies zou krijgen waar ze op hoopte. Drie tellen later verscheen er een dikke grijns op haar gezicht. Ze maakte een grapje: ze had alsnog vmbo/havo-advies gekregen. Ik ben dan zo trots als een pauw. Niet alleen om dat advies waar ze zo hard voor heeft gewerkt, maar omdat ik het mooi vind dat ze er zo blij mee is en ze die blijdschap met mij wil delen. 

Lees ook: Elise Schaap: 'Ik moet me inhouden m'n dochter niet alles te geven'

Door corona is het alweer te lang geleden dat ze hier kwam logeren, maar als ze komt, mag ze alles. Van tevoren maakt ze een lijst met alles wat ze wil doen: naar de speeltuin, een film kijken in onze 'bioscoop' – de beamer op zolder –, bij McDonald's eten, ze gaat niet weg voor we die hele lijst hebben afgevinkt. Dat vind ik het leuke van tante zijn: haar even extra verwennen. Op haar verjaardag krijgt ze al helemaal vrij spel. Toen ze kleiner was, gingen we naar de winkel en mocht ze alles kiezen wat ze wilde. De ene keer had ze in vijf minuten drie cadeaus uitgezocht, maar we hebben er ook weleens drie uur gestaan. Nu gaat ze liever samen op pad voor haar verjaardag: sushi eten, winkelen, naar de bios. Ik hoop dat we dat nog heel lang blijven doen. Na haar geboorte riep ik al dat we samen naar Ibiza zouden gaan als ze zestien is. Daar kijk ik zó naar uit. Zij trouwens ook, want ze herinnert me er elk jaar opnieuw aan, haha.'

Suuz' verhaal en dat van vier andere toffe tantes lees je in &C's oktobernummer 'Daar ben je tante voor'. Meer lezen? De editie ligt nu in de winkels en bestel je in &C Webshop.