Melissa (27): 'Sinds mijn veertiende was ik non-stop bezig met eten en niet eten. Door mijn misbruikverleden wilde ik onzichtbaar zijn, zo dun mogelijk. Ik ging van opname naar opname en had continu paniekaanvallen over eten. 'Ga er maar van uit dat het nooit meer goedkomt,' zeiden ze in de kliniek. Maar ik wilde niet leren leven met een eetstoornis, ik wilde er vanaf. Dus zocht ik naar alternatieven op online fora.

Lees ook: Marieke: 'Dankzij Woody durf ik de straat weer op'

Daar ontdekte ik MissionPuppy. Het verhaal van de oprichter, Anjana Gort, gaf me hoop: als zij haar anorexia dankzij een hulphond kon overwinnen, kan ik het ook. Toen ik Bhodi als pup zag, wist ik: dit is het. Maar financieel was het pittig. In mijn geval wordt een hulphond niet vergoed: er is te weinig wetenschappelijk bewijs dat een hulphond bij mijn ziekte werkt. Terwijl het enorm veel geld scheelt. Een opname in een kliniek kost 1.750 euro per week en ik zat daar zo'n zeven maanden per jaar. Reken dus maar uit: je zit al snel op vijftigduizend euro per jaar. Een hulphond kost eenmalig tien- tot vijftienduizend euro, en ik heb Bhodi al zeven jaar. Toch houdt de verzekering voet bij stuk.

Lees ook: Chantal Janzen: 'De gesprekken met mijn psycholoog helpen mij'

Ik heb Bhodi uiteindelijk zelf betaald, al mijn spaargeld zit erin. Ze is iedere cent waard, maar na zo'n berekening voelt het wel krom. Zeker als je ziet dat Bhodi wél is gelukt wat de klinieken niet lukte. Ze voelt aan wanneer ik een paniekaanval krijg; dan likt ze mijn hand of brengt speelgoed om me af te leiden. Ze blaft of tikt me aan als het tijd is om te eten én ze spiegelt mijn gedrag. Toen ik haar vijf maanden had, at ze plotseling niks meer, terwijl ze dol is op eten. In paniek belde ik Anjana. 'Hoe gaat het bij jou, qua eten?' vroeg zij rustig.

Ben je benieuwd naar het hele verhaal van Melissa en Bhodi? Die lees je nu in ons nieuwe 'Selfcare' nummer, die vanaf vandaag in de winkels ligt, hier op Blendle te lezen is of hier te bestellen is.