Anouk leefde te duurzaam: 'Ik ging er bijna aan onderdoor'
Nu in &C: Met pijn in haar hart heeft Anouk Kragtwijk geaccepteerd dat ze in haar eentje niet de wereld kan redden. Al had ze wel een instorting nodig om tot dat inzicht te komen.
Anouk (32): 'Ik ben altijd enorm van de dierenliefde geweest. Als we vroeger ergens lammetjes zagen, knuffelde ik ze nog net niet dood, zo lief vond ik ze. Van mijn moeder weet ik dat ik als kleuter een keer dagenlang van slag was nadat we in een dierentuin een gorilla in een klein kooitje zagen, die vet gefrustreerd met zand aan het gooien was. Toen ik op de basisschool zat, maakten de spotjes van Postbus 51 veel indruk, met een aardbol die opbrandt en stervende dieren. De liefde voor natuur en dieren koppelde ik via die beelden aan klimaatverandering en wat ik zelf kon doen. Dat gaf mij een enorm urgentiegevoel: ik moet nu plastic gaan recyclen, anders gaan we er allemaal aan! De slogan ‘Een beter milieu begint bij jezelf’ heb ik heel letterlijk genomen: dat ging van vegetarisch eten, tweedehandskleding kopen en peuken oprapen op straat tot weigeren om mee te gaan op skivakantie, omdat ik had geleerd dat daarvoor bomen werden gekapt.'
Lees ook: Ronald draagt zijn steentje bij: 'Ik kan niet álles goed doen'
Bloedhete instorting
'Ik had er soms een dagtaak aan, maar dat had ik er allemaal voor over, want ik wilde dat de verwoesting van de wereld stopte. Streng zijn voor mezelf was een manier om met het machteloze gevoel om te gaan dat het allemaal verkeerd afloopt. Dat heb ik heel lang volgehouden, totdat ik in de bloedhete zomer van 2018 een enorme instorting kreeg. Ineens besefte ik dat het einde van onze wereld zoals wij die kennen geen toekomstmuziek meer is, maar dat het allemaal al gaande is. Oh my God, wat erg, the point of no return is al bereikt, en we zien het nog steeds niet! Op dat moment stortte het kaartenhuis in, want mijn hele leven was erop ingericht dat een betere wereld bij jezelf begint. We zijn al naar de klote, het is te laat. Toen kwamen de wanhoop, het verdriet en het schuldgevoel. Had ik niet méér moeten doen? Was ik wel streng genoeg geweest? Een psycholoog heeft me moeten helpen, omdat ik er bijna aan onderdoor ging.'
Benieuwd naar het hele verhaal van Anouk? Het hele interview lees je in de nieuwste &C 'Doe maar duurzaam', die nu in de winkel ligt, of lees het artikel hier op Blendle. Je kunt het nummer ook hier bestellen.