Ilona (40): 'Ik had mijn baan opgezegd om op Curaçao te gaan wonen. Ik hou van avontuur, ging goed op de kick om opnieuw te beginnen. Bovendien: nooit meer regen leek me heerlijk. In het begin had ik ook zeker niks te klagen. Ik woonde in een villa met zwembad, werkte mee aan het opzetten van een scooterverhuurbedrijf. Ik zat er heel goed op mijn plek, had elke dag een vakantiegevoel. Maar hoe lekker ik het klimaat ook vond, na een paar weken kreeg ik lichamelijke klachten van de warmte: duizeligheid en ijzertekort, waarvoor ik extra vitaminen moest slikken. Terwijl ik het liefst in bikini aan mijn zwembad lag, zocht ik binnen verkoeling bij de airco.

Lees ook: Nu in &C: Chantal en Nicolette Kluijver over het lonkende buitenland

Gelukkig verdwenen de klachten na een paar maanden, maar na anderhalf jaar begonnen dingen me tegen te staan. Ik voelde me geïsoleerd op het eiland. Curaçao is klein. Terwijl iedereen in het begin enthousiast is over je avontuur en zegt langs te willen komen, valt dat in de praktijk tegen: mensen boeken niet zo snel een ticket om je op te zoeken. Ik had wel vriendinnen op Curaçao, maar niet zoals in Nederland. Ik legde makkelijk contact, maar mensen blijven vaak maar voor een korte periode, dus het contact was oppervlakkiger. Mijn vriendinnen in Nederland sprak ik door het tijdsverschil niet heel vaak meer. 

Mensen zeggen weleens dat Curaçao klein-Nederland is, maar dat is niet zo. De cultuur is anders. Sommige mensen kwamen gewoon niet opdagen op hun afspraak. Ik begon me te ergeren aan het afval dat overal maar op straat werd gedumpt. Aan de muggen die me lekprikten. Ik miste de typisch Nederlandse dingen: erwtensoep of boerenkool, winterse stamppotten. Maar die at ik gerust aan het zwembad. Ze hebben een Albert Heijn op Curaçao, maar alles is drie keer zo duur omdat het geïmporteerd moet worden. Je koopt vooral lokaal, eet dingen als haaienvinnensoep en vis, maar ik hou helemaal niet van vis. Ik miste mijn kroketje uit de muur.

Lees ook: &C's Zon, zee, zomerboek mét nieuw logo ligt nu in de winkels

Maar wat ik het meest miste, was de frisse buitenlucht in Nederland. Op Curaçao is het altijd klam en warm. Je kunt er nooit de was buiten ophangen, dat ruikt niet zo lekker als in Nederland en bovendien verkleurt je kleding. Opeens begon ik zelfs de winter te missen: met de kaarsen aan en een deken op de bank zitten. Ik wilde naar huis, naar mijn familie, vrienden, mijn vertrouwde omgeving. Tegelijkertijd voelde teruggaan als falen. Toch ben ik blij dat ik het heb gedaan, de ballen heb gehad om het avontuur aan te gaan en mijn plannen bij te schaven. Niemand pakt de ervaring nog af. Mocht ik nog een keer zo'n avontuur aangaan, dan zou ik naar een minder warm land gaan. Dan zou ik eerder naar een land als Spanje emigreren. Maareigenlijk blijf ik gewoon het liefst in Nederland. Hier is het toch het allerfijnst.'

Alle andere interviews met vrouwen die vertrokken, maar ook weer terugkwamen lees je in het julinummer van &C 'Reis ver, duik diep, kom terug'. Nu verkrijgbaar in de winkel en in de &C Webshop.