1. Gossip Girl
Rijke, verwende, witte en hetero elitemeisjes spelen de hoofdrol in Gossip Girl. Lange tijd konden we deze serie waarderen, maar met de wetenschap van nu is dit precies zo'n serie die we anno 2020 niet meer willen zien. Wit privilege de norm? Liever niet. Daarom mag je deze serie per direct skippen.

2. Brüno
Over stereotyperen gesproken: de film Brüno uit 2009 kan er ook wat van. Een homoseksuele man die in de mode werkt, een kindje uit Afrika adopteert en er een actief seksleven op nahoudt, we kunnen ze stuk voor stuk afvinken. Toen de film ruim tien jaar terug uitkwam, reageerden homo-organisaties verdeeld. Ze vonden dat het stereotype beeld van homo's versterkt werd. En dat snappen we helemaal; lang niet elke gay sekst zich een slag in de rondte of ambieert een baan in de mode. Vooral even overslaan dus, de volgende keer dat je deze film tegenkomt op Netflix.

Lees ook: Verplicht kijkvoer: 5x documentaires over racisme

3. Sex and the City
Sarah Jessica Parker zei het twee jaar geleden zelf al: als Sex and the City nu uitgebracht zou worden, zou dat een mega no-go zijn. Het gebrek aan diversiteit op het scherm, vindt ze tegenwoordig niet meer kunnen, en we kunnen niet anders dan het daar helemaal mee eens zijn. Toegegeven, ze deden ook iets wél goed. Toen twintig jaar geleden ineens trio's, soa's, onenightstands, biseksualiteit en dildo's werden besproken op internationale tv, zagen we dat wel als een stap in de juiste richting. Maar hé, dat was twintig jaar geleden. We hebben nu andere normen.

4. Gooische Vrouwen 2
Vooral Komo, de vriend van Claire in Gooische Vrouwen 2, moest het ontgelden in de film. Er werden flink wat slechte grappen gemaakt over het personage uit Burkina Faso, enorm stereotyperend en niet meer van deze tijd. Gelukkig zien de makers dat nu zelf ook in, want naar aanleiding van de Black Lives Matter-protesten benaderde regisseur Will Koopman RTL. Samen besloten ze om acht scènes te schrappen die niet meer van deze tijd zijn, vooral rondom Komo dus. Opvallend: Tippi Wan, de Aziatische au pair, wordt vooralsnog niet uit de serie gesneden. En dat terwijl actrice Cystine Carreon vorige maand nog in het nieuws zei dat ze deze rol nu nooit meer zou aannemen. Ze zei dat het stereotyperen van Aziaten toen nog 'normaal' was, maar nu echt niet meer kan. Inderdaad. Hopelijk passen de regisseur en zender dat ook nog aan.

5. Nina
De film Nina, over burgerrechtenactiviste Nina Simone, deed flink wat stof opwaaien bij haar familie. Die was het er namelijk niet mee eens dat actrice Zoë Saldana de rol van Nina op zich zou nemen. Ook kwam er veel kritiek op het feit dat Zoe's huid donkerder gemaakt werd voor de film en ze een neusprothese droeg. Zoë heeft inmiddels spijt van haar keuze om Nina te spelen, ze dacht destijds dat ze ermee weg kon komen omdat ze ook een zwarte vrouw is, maar vindt zichzelf achteraf ook niet de juiste keuze. 

Lees ook: Joy Delima: 'Ik was de tweede zwarte vrouw op de toneelschool'

6. Little Britain
Netflix en BBC snappen dat Little Britain echt niet meer van deze tijd is. Schokkend maar waar: de serie werd pas op 5 juni van de streamingdiensten verwijderd naar aanleiding van het overlijden van George Floyd. In de serie komen blackface-sketches voor, scènes waarin witte acteurs zwart geschminkt zijn om zo een zwart persoon na te bootsen. Bizar om te bedenken dat deze serie toch zeventien jaar lang te zien was. De makers van de serie hebben hun excuses gemaakt. Toch kiest de VPRO ervoor om de serie te blijven uitzenden. Niet omdat ze vinden dat deze sketches normaal zijn, maar omdat de omroep eerst wil nadenken over een overkoepelend beleid voor oude programma's. Ja, daar valt iets van te vinden.

7. Gone with the Wind
Nu kunnen we ons niet meer voorstellen dat een film als deze een Hollywood-klassieker wordt, maar in 1939 was dat wel het geval. In Gone with the Wind wordt het slavernijverleden neergezet als doodnormaal werk dat verder niet gevoelig ligt. Sterker nog, slavernij wordt zelfs gezien als iets goeds. Dienstvrouw Mammy, gespeeld door Hattie McDaniel die met deze rol als eerste zwarte vrouw een Oscar won, is een personage dat wordt neergezet als stereotype zwarte vrouw. Verheerlijking en normalisering van slavernij is nu een absolute no go. HBO Max heeft de film verwijderd van hun streamingplatform, maar brengt hem binnenkort wel terug, maar dan mét een introductie over de tijd waarin de film werd opgenomen. De streamingdienst knipt er bewust geen racistische fragmenten uit, omdat dan het idee zou kunnen ontstaan dat zulke denkbeelden nooit hebben bestaan. Is ook een benadering.