De stijl van kringloop queen Roosmarijn Koster
Hoe doet ze het toch? De kringloop is voor fulltime vlogger en ontwerper Roosmarijn Koster (35) een goudmijn. Ze duikelt er vondst na vondst op. En de mooiste parels krijgen een ereplaatsje in haar uitbundige garderobe en huis in Amsterdam Oud-West.
Stijl
'Heel eerlijk? Ik ben pas een jaar geleden uit de kast gekomen qua stijl. Ik hield tot een jaar geleden zoveel rekening met anderen, omdat zij zich er ongemakkelijk bij voelden als ik me uitdoste. Ik houd niet echt van aandacht. Niet dat ik onzeker was of twijfelde of het wel goed was, wat ik aanhad. Maar ik voel me niet per se gemakkelijk bij de spotlights. Mijn vriend vond het doodzonde dat ik mezelf had aangeleerd om mijn kledingsmaak een beetje te temmen. Toen dacht ik: ja, waarom ook niet. Mensen zullen hoe dan ook wel kritiek op je hebben. Nu pas trek ik écht aan wat ik aan wil trekken. Hoe leuk is dat, om wel te kunnen zijn wie je van binnen bent?! Als je je inhoudt krijg je ook commentaar en kritiek. Dus gooi dan ook maar gewoon je remmen los. Ik heb heel veel sporty kledingstukken. Mijn kast is eigenlijk een verkleedkist waar heel veel uitgsproken stukken tussen zitten die je goed kunt combineren, juist omdat ze heel heftig zijn. Als je mijn kast in tweeën splitst, dan zie je enerzijds heel veel 80's en 90’s sportkleding maar ook heel veel extreem vrouwelijke silhouetten. Denk aan lange jurken, glitter, schouders.'
Lees ook: 'Waarom je jezelf in de spiegel wel leuk vindt, maar op de foto niet'
Vondsten
'Ik struin regelmatig marktjes, tweedehands winkels en kringlopen af op zoek naar de allermooiste spullen. Waar de één misschien tussen de bomen het bos niet ziet, ben ik juist op dat soort plekken heel erg au naturel bezig. Het kost mij niet echt veel moeite. Eén van de redenen waarom ik hier goed in ben geworden is omdat ik het voor mijn vorige werk altijd deed. Ik ging naar grote Europese steden om uit rekken van kledingwinkels dingen te selecteren die bij het merk paste waarvoor ik werkte. Je traint daardoor je oog. Hoe vaker je het doet hoe sneller je kan inschatten of het iets voor je is of niet. Kleur, materiaal en silhouet zijn voor mij bij kledingstukken leidend. Ik loop nooit naar een bepaalde hoek in een kringloop. Ik laat me volledig verrassen.'
Genetische speurhond
'Mijn vader en opa, daar heb ik het tweedehands snuffelen van. Zij gingen vroeger in het grofvuil bij de straten snuffelen. Zo zie ik tegenwoordig een kastje staan of iets liggen waarvan ik denk: daar kan ik iets mee. Daar kan ik zoveel energie in kwijt. Vroeger gingen we vaak naar markten, vintage markten. Dan liep ik daar met mijn vader en vond ik het gewoon heel erg leuk al die oude spullen. Maar toen was het nog niet mijn passie. Mijn vader was ook heel trots dat ik helemaal in mijn element was en mijn creatieve studie aan AMFI (Amsterdam Fashion Institute, red.) afrondde. Ook al begrijpt hij modetechnisch niet wat ik aan het doen ben, vindt hij het wel leuk dat ik zo creatief bezig ben. Hij is zelf nu ook weer allemaal tweedehands meubeltjes aan het opknappen, dat vind ik zo leuk om te zien! Het creatieve met kleding heb ik echt van mijn moeder. Zij was vroeger altijd met lapjes en de naaimachine in de weer. Mijn zus en ik mochten dan zelf een stofje uitkiezen en zaten dan rond de naaimachine totdat onze kleding af was. '
YouTube-kanaal
’Ik vlog nu fulltime een jaar. Ik heb altijd als ontwerper gewerkt bij grote commerciële merken, mijn eigen label gehad en altijd grote klussen gedaan voor bekende merken. Dat zal ik ook altijd leuk bijven vinden. Maar het ontwerpen van video's spreekt me op dit moment heel erg aan. Al die creativiteit van het ontwerpen stop ik nu in mijn vlogs. Ik maak voor mijn vlogs ook zelf kleding en ga op pad om parels op te duiken. Deze snelheid van het vloggen vind ik heel fijn, maar dat betekent niet dat ik ontwerpen niet meer leuk vind. Ik denk altijd dat je als creatief mens je creativiteit overal in kwijt kunt. Ik doe dat nu met vloggen.’
Vintage versus nieuw
'Ik ben niet 100 procent vintage gekleed. Ik mix het wel, maar eigenlijk is de verhouding ongeveer 80 procent vintage en 20 procent nieuw. Ik ben dol op nieuwe items, hoeft het niet allemaal vintage. Maar kan ik vintage winkels beter vinden wat ik zoek. Wat ik mooi vind is niet te koop of nog niet. Dat zit hem vooral in vormen en silouette. Gelukkig raak ik niet sneller uitgekeken op vintage dan op bijvoorbeeld ZARA. Maar het is net zo goed moeilijk in te schatten of je er helemaal weg van bent of één keer aan hebt. Wat ik niet draag zet ik in mijn shop, dus het hele circulaire verhaal gaat gewoon door. Dat vind ik ook menselijk. Ik schat op dat moment in dat ik het geweldig vind. Zoals deze rode jas (zie afbeelding bovenaan, red), was 10 euro. Die heb ik nu zóveel aan. Dat kan je op dat moment dat je het koopt echt niet inschatten, of het een knaller wordt.'
Interieur
'Mensen die voor het eerst bij mij komen zeggen altijd: 'huh, maar het is hier helemaal niet zo vintagy als ik dacht?!' Daar ben ik stiekem heel blij mee, want ik wil geen muf vintage huis. Het moet fris, vintage en modern tegelijk zijn. Als ik grote interieurschatten ontdekt bij kringloopwinkels, moet ik altijd eerst met mijn vriend Bryan overleggen. Met kleine dingen doe ik dat eigenlijk niet. En ja soms moet het dan ook weer weg, haha. Heel soms gaat hij mee op jacht, naar marktjes. Dan ga ik altijd iets korter dan ik zelf zou gaan. Ik krijg van hem stilzwijgend 1,5 uur de tijd, haha. Als ik iets moois vind voor in huis, is hij vaak heel enthousiast.'
Geen recyclemuts maar andere kijk
'Ik hoop dat ik met mijn vlog anderen inspireer om te gaan recycelen, of in ieder geval de drempel te verlagen om een keer de kringloop binnen te wandelen. Een kringloopwinkel hoeft er niet stoffig uit te zien. En ja tuurlijk, sommige spullen die er staan zijn een beetje viezig en muf, maar dat is tijdelijk. Je kunt het volledig naar eigen wens oplappen. Ik wil de drempel verlagen doordat ik laat zien dat je er ook naar toe kunt gaan als je van mode houdt (en jong bent). Daarnaast ben ik hartstikke pro het systeem dat erachter zit: dingen krijgen een nieuw leven. Ik ga niet het standpunt innemen dat het mileubelastend is als we alleen maar in normale winkels blijven kopen, want dan kan ik nooit meer iets kopen wat nieuw is. En daar voel ik me ook goed bij. Maar iets dat tweedehands is, is gerecycled, betaabaar én uniek. D'as dan echt wel een heel goede vondst.'