Getty: 'Op mijn achttiende besloot ik definitief om in Nederland mijn leven op te bouwen. Ik sloot me aan bij het Telstar Combo, een bandje waar ze zaten te springen om een Duitstalige zangeres. Zo leerde ik het artiestenvak en we hadden al snel succes. We werden wereldberoemd in de Achterhoek en Duitsland. Van daaruit belandde ik bij Teach-In, de populaire studentenband die Nederland in 1975 mocht vertegenwoordigen op het Eurovisie Songfestival. Het nummer Dingedong van Dick Bakker was ons op het lijf geschreven – we voelden dat we dit konden winnen. Desondanks was de generale repetitie een ramp. Ik zag er niet uit, had rare make-up op, een bloempot op mijn kop, de audio was slecht. Huilend liep ik het podium af, maar toen de journalisten me vervolgens vroegen wie er zou winnen, zei ik door mijn tranen heen: 'Wij natuurlijk!' Ik wist: als ik nú niet in mezelf geloof, doet niemand het. Herpak je! En ik kreeg gelijk. Die avond stonden wij als grote winnaar op het podium.'

Lees ook: Henny: 'Ik trad op in nachtclubs naast grieten met schuddende borsten'

Op is op
'Het eerste jaar na de winst was een gekkenhuis, Duncan zal dat beamen. De agenda zat bomvol, we waren non-stop onderweg in binnen- en buitenland. Just go with the flow, dacht ik continu. Ik moest wel, want als zangeres was ik het gezicht van de groep. Alles kwam op mij af. Terwijl de jongens bier dronken of relaxed zaten te kaarten, gaf ik weer een interview. Echt, het was een prachtige tijd, ik heb me krom gelachen en had het niet willen missen, maar op een gegeven moment was het klaar. Nu zou je het een burn-out noemen, maar ik noemde het gewoon: op. Ik was kapot. Pilletjes slikken was niks voor mij, ik moest bijslapen, opladen. En dus wilde ik twee maanden vrij. Eén maand voor mezelf en één om samen met de band te bezinnen, zodat we daarna konden terugkomen met een ijzersterke opvolger van Dingedong. Geen gek idee, toch? Blijkbaar wel. De jongens en de platenmaatschappij vonden het belachelijk, zij wilden door. Ik lag eruit en zij begonnen opnieuw met twee nieuwe zangeressen. Nog steeds denk ik: dan hadden ze toch beter die twee maanden rust kunnen pakken? Het doet er niet meer toe, maar ik heb er wel veel verdriet van gehad: wat was er nou zo verkeerd aan dat voorstel? We hebben het er nooit meer over gehad. Het blijft jammer dat zo'n mooi avontuur zo moest eindigen.'

Getty moest verder en maakte nog een Nederlandstalige elpee, maar dat liep allemaal niet. Benieuwd hoe ze zich herpakte? Je leest het nu in &C's meinummer 'Laat je niet gek maken' en op Blendle. Wil je geen &C meer missen en profiteren van leuke extra's, word dan hier abonnee.