De wereld staat in brand en jij wil wat doen. Handen uit de mouwen, poten in de klei. Plastic rapen op Bali, seksuele voorlichting geven in Mongolië, een school bouwen in India. ­ Anything. Jij gaat helpen. Een verschil maken. Oké, misschien iets dichter bij huis. Een bingoavond voor ouderen organiseren, je opgeven als luizenmoeder of slakken tellen bij Staatsbos­ beheer (kan echt!). Hmm, misschien toch nog wat kleiner. Overzichtelijker. Behapbaarder en een tikkie minder tijdrovend. Onkruid wieden bij oma, voorrang geven bij de kassa of een goed doel steunen. Wat het ook wordt, jij gaat goed doen. Je bij de 49 procent van de Nederlanders voegen die volgens het CBS vrijwilligerswerk doen. De Moeder Teresa, Florence Nightingale en Diana in jezelf omarmen en anderen helpen. Nobel als je bent. Ho. Stop. Wacht even. Want even eerlijk: doe je ooit iets helemaal onbaatzuchtig? Of komt er altijd een stukje ­'karmapunten scoren' om de hoek kijken? Doe je het puur voor de ander of ook een beetje voor jezelf?

Lees ook: Hasna strijdt voor feminisme: 'Een strenge vrouw is al snel een bitch'

Lekker egoïstisch
Er zijn allerlei egoïstische motieven om anderen te helpen. Zo hoop je misschien zelf hulp te krijgen, mocht je die ooit nodig hebben. Of wil je je imago opkrikken, een schuldgevoel vermijden, van het ongemakkelijke gevoel afkomen dat je krijgt van andermans leed. Of wie weet wil je wel in de hemel komen of aan je karma werken. Maar het kan je simpelweg ook gewoon een goed gevoel geven. Empathische vreugde, heet dat. 'Van alle egoïstische motieven zou je dat het sociaalste motief voor goed doen kunnen noemen,' zegt hoogleraar sociale psychologie Roos Vonk. Iedereen kent het wel: je wordt blij van een ander een plezier doen. 'Soms hoef je er niet eens zelf iets voor te doen. Denk maar aan tv-programma's waarin mensen die het hard nodig hebben, worden geholpen. Alleen al van het ernaar kijken, kun je zelf helemaal blij worden.'

Lees ook: Ali B: 'Ik doe ook veel goeds omdat ik moeite heb met nee zeggen'

Niet zo gek ook: uit onderzoek van Harvard blijkt dat we gelukkiger worden van cadeaus aan anderen geven in plaats van aan onszelf. Zelfs als we niet eens weten wie die ander is. Sterker nog: we worden er niet alleen gelukkiger van, maar ook gezonder, stelt de Canadese psycholoog Elizabeth Dunn. Uit haar onderzoek blijkt dat mensen die regelmatig iets aan goede doelen geven een lagere bloeddruk hebben. Als goeddoen ons gelukkiger, tevredener, blijer en gezonder maakt, waarom doen we het dan niet de hele dag door? 'Omdat mensen de verkeerde ideeën hebben over wat ze gelukkig maakt,' zegt Vonk. 'We denken dat we gelukkiger worden als we iets krijgen, maar in werkelijkheid worden we gelukkiger van geven. Daarom pleit ik ervoor om niet altijd je gevoel te volgen. Want je gevoel wordt beïnvloed door alles wat je doet. Je bent wat je doet. Dus als je chagrijnig bent: geef de groenteboer een compliment, trakteer je collega's op donuts of draag iemands boodschappen. Wedden dat je je daarna stukken beter voelt?' De theorie erachter is verrassend simpel: mensen zijn groepsdieren. We worden gelukkiger als we ons verbonden voelen met anderen. Dat kan door te helpen, door cadeaus te geven of iets te doen voor anderen. Als je goed doet, zie je dat ­anderen blij worden van wat jij zegt of doet. Daardoor denk jij: ik ben leuk bezig. En dat geeft een goed gevoel.

In die zin is goed doen dus altijd egoïstisch. Maar is dat erg? Dat lees je in het hele artikel in de nieuwste editie van &C 'Maak het verschil', die nu in de winkels ligt. Of lees het hier op Blendle. Je kunt het nummer ook hier bestellen.