Terwijl mensen om me heen demonstraties organiseren, burgerinitiatieven uit de grond stampen, strijden tegen onrecht en ongelijkheid en zich zonder enige vrees uitspreken voor een betere wereld, zit ik thuis op de bank. Ik lees, like en share, maar iets fundamenteels bijdragen doe ik niet. Vind ik dan niks belangrijk? O jawel, en ik wind me ook over genoeg dingen op.

Lees ook: Zarayda Groenhart schrijft een brief aan haar dochter (3) over racisme

Het begin
Het feit dat kinderen met een niet-westerse migratieachtergrond vaker een te laag schooladvies krijgen, dat de ouderen in het verzorgingshuis waar ik iedere dag langs fiets zo eenzaam zijn, dat LGBTQIAP+'ers worden lastiggevallen op straat, het klimaatprobleem nog steeds niet serieus wordt genomen en body-shaming dagelijkse kost is op Instagram. Dit zijn allemaal onderwerpen waar mijn bloed van begint te stollen. Ik vind het alleen knap lastig om die woede en frustratie om te zetten in daden. Want wie ben ik nou? Ik wil het verschil maken, maar ook niet zomaar wat roepen. Wáár moet ik beginnen? En hoe?

Ik vraag het Lisa Jansen (27), die haar hele leven al bezig is met activisme. Amper acht jaar is ze als ze vegetariër wordt en met zelfgebakken cakejes de deuren langsgaat om geld in te zamelen voor het lokale dierenasiel. 'Als kind was ik er al van overtuigd het verschil te kunnen maken. Dat gevoel is nooit weggegaan,' zegtze. In de jaren daarna wordt Jansen veganist, opent ze een vegan bakkerij, ontdekt ze de kracht van Instagram (@bigvegansister) en begint ze een podcast. Deze maand verschijnt Laat je horen, haar handleiding voor de positieve activist van nu. Jansen: 'Bij het woord activist denken mensen vaak aan de straat op gaan, voorop in de stoet lopen. Dat is inderdaad een belangrijke vorm van activisme, maar niet de enige manier om je voor iets in te zetten.'

Lees ook: Weg ermee: deze films en series zijn in deze tijd not done

Innerlijke kracht
Juist de dingen op microniveau, dingen die je op praktisch ieder moment van de dag kunt doen, maken volgens Jansen vaak de meest directe impact. Zo attendeerde ze collega's er ooit op dat ze de naam van een teamgenoot constant verkeerd uitspraken. Die collega heeft er immers net zoveel recht op dat haar naam goed wordt uitgesproken als wij. 'Willen jullie daarop letten?' Niemand vond dat raar, sterker nog: ze vonden het juist fijn dat er iets van gezegd werd. Jansens advies voor beginners zoals ik: begin klein, lokaal en blijf dicht bij jezelf. 'We zijn gauw geneigd om naar anderen te kijken, maar de plek waar je het makkelijkst een positieve verandering teweegbrengt is je directe omgeving. En ja, misschien is boodschappen inzamelen voor de Voedselbank minder sexy dan je op Instagram uitspreken voor free the nipple, maar het is niet realistisch om meteen alles te willen.' Met dicht bij jezelf blijven bedoelt Jansen: iets doen waar je kracht ligt. Wat vind je leuk, waar ben je goed in en hoe kun je dat inzetten voor het doel dat je belangrijk vindt? Dáár gaat het om. Niet alleen iets vinden of het ergens mee eens zijn, maar er ook actief iets mee doen.

Benieuwd naar het hele verhaal? Dat lees je in het septembernummer van &C 'Maak het verschil' , dat nu in de winkels ligt, of lees het hier op Blendle. Je kunt het nummer ook hier bestellen.