Duurzaam leven: hoe doe je dat op een makkelijke, betaalbare manier?
De meeste mensen willen graag een steentje bijdragen aan een duurzamere wereld. Maar hoe doe je dat een beetje makkelijk, leuk en betaalbaar, vraagt Mariska Vermeulen zich af.
Carnivorische uitspattingen
Ten tijde van de lockdown had ik zowaar een geluksmoment. Ik zat in mijn achtertuintje zielsgelukkig te wezen achter een bord vol antipasti van de plaatselijke Italiaan: buffelmozzarella, venkelsalami, pistachio-mortadella... En zoals dat tegenwoordig gaat, wilde ik dat dolgraag met de rest van de wereld delen. Dus keek ik blij de camera in, opende ik mijn Instagram en wilde ik gelukzalig posten ‘dat ik dan wel niet naar Italië kon gaan, maar ik Italië wel naar mijn achtertuin kon halen.’ Tot mijn duim boven mijn mobiel bleef zweven: kon dat eigenlijk wel, dat ik hier zo achter een bord vol dode dieren zat? Moest ik en niet bij zetten dat dit een van mijn weinige carnivorische uitspattingen van de laatste weken was? Dat ik echt wel weet hoe groot de impact van vlees en zuivel eten op de wereld is en hoe de leefomstandigheden van de dieren zijn? Het deed me inzien dat duurzaamheid de afgelopen jaren een belangrijk onderdeel van mijn leven was geworden. Want echt niet dat ik vijftien jaar geleden last had van vleesschaamte – dat woord bestond toen überhaupt nog niet. Ik gooide toentertijd mijn glas in de glasbak, het papier in de papierbak, had geen auto en vond dat ik dus retegoed bezig was voor het milieu. Groente op een barbecue? Ja, tussen de schaslick-spies, maarverder gooide ik er sans gêne nog wat plofkip op – ik zou daar nu een plofkop van schaamte van krijgen.
Lees ook: Pracht en prul: met deze 6 tips vind je de parels in vintagewinkels
Groene verandering
Duurzaamheid is niet alleen steeds meer deel van míjn leven geworden; het is overal een hot topic. In tijdschriften worden bamboe tandenborstels en recyclebare watjes aangeraden, het schap met vleesvervangers in de supermarkt wordt groter en groter, in koffietentjes krijg je korting als je je eigen beker voor je koffie (mét havermelk natuurlijk) meeneemt, de aandelen in Tesla stijgen de pan uit, bankieren doe je als het even kan bij een duurzame bank en je hoeft er echt niet meer mee aan te komen dat je tien keer per jaar het vliegtuig instapt. Het dringt steeds meer door dat de aarde kreunt en steunt onder de consumptiedrang van de rijkste landen ter wereld (waar Nederland ook onder valt) en dat mens en milieu aan de andere kant van de wereld daar de rekening voor betalen. Noem het een inconvenient truth, maar de tijd tikt. En als je daar zelf nou niet zo mee bezig bent, dan zijn er wel legio gepassioneerde klimaatactivisten die je er met liefde op wijzen.
Dankzij een toen vijftienjarig klimaatspijbelend meisje kan ik nooit meer aankomen met het excuus dat ik toch moeilijk kan gaan zéílen naar New York. Greta Thunberg bewees maar mooi dat dat wél kon. Maar zelfs de felste klimaatactivist moet toegeven dat je mensen vaker niet dan wel meekrijgt door te groenevingerwijzen. Daarom zijn er steeds meer initiatieven die duurzaamheid een beetje leuk proberen te maken, zoals de ProVeg Veggie Challenge (missie: in 2040 de helft minder vlees eten) en Slow Fashion Season (samen de hele zomer geen nieuwe kleding kopen). Duurzaam leven is best leuk, als je het alternatief maar minstens zo leuk of lekker maakt.
Lees ook: Victoria Koblenko: 'Plastic leverde irritaties tussen Lev en mij op'
Spullen met impact
Maar voordat we die weg inslaan: wat is duurzaamheid eigenlijk? Duurzaamheidsonderzoeker Babette Porcelijn schreef er het boek De verborgen impact over. Hierin stelt ze heel simpel: duurzaam betekent ‘binnen de draagkracht van de aarde’. Om te bepalen of dat zo is, houdt Porcelijn rekening met ‘de verborgen impact’, want maar liefst tachtig procent van de impact op klimaat, milieu en natuur is verborgen in het productieproces. Dus als jij een lekkere hamburger eet, gaat die impact véél verder dan de zichtbare impact zoals de verpakking van het vlees: in de productie van een kilo rundvlees zit bijvoorbeeld vijftienduizend liter water verborgen, vooral voor de irrigatie voor de akkers voor veevoer.
Benieuwd naar het hele verhaal? Dat lees je in het septembernummer van &C 'Doe maar duurzaam', dat nu in de winkels ligt, of lees het hier op Blendle. Je kunt het nummer ook hier bestellen.